Hollis Kurman (55) is opgegroeid in de Verenigde Staten, maar woont al sinds 1995 in Nederland. Ze is sinds 2012 voorzitter van de Ivy Circle, een actief netwerk van alumni van Amerikaanse topuniversiteiten in Nederland. Hoe is het om als Amerikaan in Nederland te wonen?
Wanneer was u voor het eerst in Nederland?
‘In 1983 kwam ik voor het eerst met een vriendin in Amsterdam. We waren aan het backpacken door Europa en besloten om Nederland te bezoeken. Bij het eerste contact met het Centraal Station wilden we meteen weer weg, zo smerig was het!
Hollis Kurman
1963: geboren in de Verenigde Staten
1983: eerste bezoek aan Nederland
1991: met McKinsey van Parijs naar Amsterdam
1995: definitief verhuisd naar Amsterdam en een adviesbureau opgericht
2012: voorzittter alumninetwerk Ivy Circle
2017: bestuurslid Fulbright Center
2020: uitgave van haar eerste kinderboek
‘Ik heb later een tijdje in Parijs gewoond, omdat ik daar heb gestudeerd en vervolgens voor McKinsey werkte. Mijn toekomstige man werkte voor McKinsey in Amsterdam. Nadat ik (na Parijs) ook weer ruim twee jaar in New York woonde, hebben we besloten dat een langeafstandsrelatie niet erg praktisch was. Ik woon nu al sinds 1995 in Amsterdam.’
Was het wennen in Nederland?
‘Een Amerikaan in het buitenland maakt altijd veel los. Iedereen heeft direct een mening over je, positief of negatief. Wat ook erg wennen was, is het verschil in de service-mentaliteit tussen Nederland en Amerika. Amerika is veel meer servicegericht en in Nederland heeft bedienen toch nog iets beschamends. Dat merk je als klant. Daarnaast was alles hier zo vroeg dicht, en destijds waren de winkels ook nog op zondag de hele dag gesloten!’
Wat kan Nederland van Amerika leren?
‘Nederlanders zijn al snel tevreden. Amerikanen zijn juist niet bang om risico’s te nemen en bereid zichzelf helemaal opnieuw uit te vinden. Dat kan misgaan, maar dat leidt ook tot innovatie. Ambitie wordt als iets positiefs gezien in Amerika, in Nederland is dat net wat anders. Johan Cruijff zei: “Je moet schieten, anders kun je niet scoren.”
‘Het gemeenschapsgevoel is in Amerika ook groter. Dat zie je in zowel kleine als grote dingen. Onlangs was er een aanslag op een synagoge in Pittsburgh. De hele gemeenschap, inclusief de moslimorganisaties, haalde geld op en steunde de slachtoffers. Maar je ziet bijvoorbeeld dezelfde spirit tijdens een sneeuwstorm. Mensen gaan langs bij ouderen om ze te helpen en boodschappen voor ze te doen.
‘Naast onze officiële taken, proberen we ook van de Ivy Circle hier een community te maken. In Nederland heb je de prachtigste verzorgingsstaat, maar daardoor verlies je wel gemeenschapsgevoel.
‘Zo is er na elke Koningsdag enorm veel troep en glas op straat. In New York kunnen we ook feesten, maar daarna ruimen we het wel met z’n allen op.’
En andersom?
‘Nederlanders hebben wel een bepaald pragmatisme en kalmte. Heerlijk. Dat zie je niet zo in Amerika. Ook zijn Nederlanders veel toleranter, daar kunnen Amerikanen nog wel wat van leren – vooral nú.
Meld je hier gratis aan voor de Amerika Update, de wekelijkse nieuwsbrief met de laatste ontwikkelingen over de Verenigde Staten. Elke vrijdag in je mailbox.
‘Ik vind de Nederlandse spreekwoorden ook geweldig. Sommige zijn logisch, zoals mosterd na de maaltijd. Maar met je neus in de boter vallen? Waarom is dat nou prettig? Mijn man denkt dat het spreekwoord met de hongerwinter te maken heeft.’
Wat is een misverstand dat Nederlanders over Amerikanen hebben?
‘Amerikanen zijn vriendelijker als je ze op straat tegenkomt. Ze zeggen je gedag en vragen vaak hoe het met je gaat. Nederlanders en Europeanen in het algemeen vinden die vriendelijkheid vaak oppervlakkig. Maar dat is het zeker niet. Vriendelijk zijn, betekent niet dat je ook meteen vrienden bent. Amerikanen zijn gewoon een stuk positiever.’
Wat is de meest ondergewaardeerde plek in Amerika?
‘Het klinkt gek, maar ik zou zeggen New York City. Een bekend gezegde over New York is dat het een geweldige plek is om te bezoeken, maar een verschrikkelijke om in te wonen. Het tegenovergestelde is eerder waar. Als je er even bent, is de drukte misschien overweldigend. Maar als je er woont, leer je een heel andere kant kennen. De binnenstad heeft ook een intieme, mysterieuze en romantische kant. Dat geldt trouwens voor veel binnensteden. Acteurs, muzikanten, schrijvers atleten – het talent dat er vandaan komt, is echt ongelooflijk. We moeten oppassen om de creatievelingen niet kwijt te raken door gentrificatie.’
Welk boek over Amerika zou u aanraden?
‘Ik heb een heel lijstje, van kinderboeken tot poëzie. Maar The Warmth of Other Suns (2010) van Isabel Wilkerson is een fascinerende geschiedenis van de grote migratie van zwarte Amerikanen uit het Zuiden. Echt een aanrader.’