Nederlanders denken weleens dat hun land het enige is waar dominee en koopman om voorrang strijden in het buitenlands beleid. Waar een moralistische preek klinkt, maar het uiteindelijk draait om geld verdienen. Dat is natuurlijk niet zo, schrijft Robbert de Witt.
Ook de Duitsers zien zichzelf nogal eens als het morele geweten van Europa, ook omdat ze zo voorbeeldig en schuldbewust omgaan met hun oorlogsverleden. Maar vaak spelen de belangen van het bedrijfsleven net zo sterk mee.
Luister ook de EU-podcast BruXL met René van Rijckevorsel over Hoe naïef Europa de deur wijd openzet voor de Chinezen (tekst gaat hieronder verder):
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Toen Duitsland in 2015 werd geconfronteerd met de enorme vluchtelingenstroom naar Europa, bracht bondskanselier Angela Merkel de succesvolle opvang van de naoorlogse vluchtelingenstroom in herinnering. Merkel vond dat haar land de morele plicht had opnieuw de deuren open te zetten. Daar had het Duitse bedrijfsleven ook voor gepleit bij de regering, want dat had – toen al – een groot tekort aan werknemers.
Robbert de Witt is adjunct-hoofdredacteur bij EW. Hij schrijft wekelijks een column over mondiale ontwikkelingen en de gevolgen ervan voor Nederland en Europa
Morele argumenten voerden ook de boventoon in het mislukte Rusland-beleid van de afgelopen twintig jaar. Steeds herhaalden Duitse bewindslieden dat nauwe economische banden met het Rusland van Poetin cruciaal waren om het land uiteindelijk te kunnen opnemen in de familie van democratische Europese landen. Handel was, in gas en olie in het bijzonder, ‘de laatste brug met Rusland’, preekte president Frank-Walter Steinmeier.
Media spreken schande van voorgenomen bezoek van Scholz aan Peking
Vladimir Poetin dacht er heel anders over, merkten de Duitsers op 24 februari. Bondskanselier Olaf Scholz was geschokt en sprak van een Zeitenwende: een historische ommekeer, waarna het Duitse ideaal van Wandel durch Handel (verandering door handel) bij het grofvuil werd gezet.
Zo leek het althans. Want inmiddels is er een fel debat ontstaan over een voorgenomen reis van Scholz naar Peking. Als eerste westerse regeringsleider sinds de pandemie zal hij, berichten Duitse media, op 3 november in China Xi Jinping ontmoeten. Met een stevige handelsdelegatie in zijn gevolg bovendien.
Lees ook het commentaar van René van Rijckevorsel: Weer China uit vitale infrastructuur Europese Unie
Duitse media spreken er schande van. Der Spiegel vindt het een fout signaal: zo geeft Scholz groen licht voor verdere economische vervlechting met China. Terwijl Duitsland nog veel afhankelijker is van China dan het van Rusland was. Hetzelfde argument dat voor Rusland werd gebruikt, gold de afgelopen twintig jaar in Berlijn ook voor China: als er maar handel werd gedreven met China, zou het communistische land vanzelf opener, democratischer en vrijer worden.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?