Waarom recordaantallen Amerikanen ontslag nemen

Opeens had Monika Rodriguez (46) genoeg van haar baan. Jarenlang werkte de brunette bij een doe-het-zelfzaak in St. Petersburg, een stad aan de westkust van Florida. Ze genoot vooral van het contact met klanten, maar gedurende de coronapandemie begon het uurloon op haar salarisstrook – 13 dollar – haar steeds meer te frustreren. ‘Het was een risicovolle plek om te werken en toch had ik niet bepaald het gevoel dat het bedrijf ons waardeerde,’ zegt ze.

Toen haar man begin 2021 een betere baan vond bij een verzekeraar, durfde Rodriguez de stap te wagen waar ze al een tijdje over nadacht. Ze nam ontslag en begon afgelopen zomer haar eigen fotografiebedrijf. ‘Als ik een paar klanten per maand heb, verdien ik al meer dan voorheen. En ik houd veel meer tijd over voor mezelf.’

Rodriguez is één van de miljoenen voorbeelden in de Verenigde Staten van werknemers die hun baan het afgelopen jaar hebben opgegeven of verruild. Economen die de statistieken volgen, zijn de term The Great Resignation gaan omarmen – de grote ontslaggolf. Niet doordat bedrijven van werknemers af willen, maar andersom. In de maanden juli, augustus, september en oktober 2021 zegden telkens meer dan vier miljoen Amerikanen vrijwillig hun baan op. In de twintig jaar dat die cijfers worden bijgehouden, waren het er nooit zoveel.