Het Westen lokt arme landen groene fantasie in

De hypocrisie van de rijke wereld ten aanzien van fossiele brandstoffen is duidelijk zichtbaar in haar reactie op de wereldwijde energiecrisis na de Russische invasie in Oekraïne. Terwijl de welvarende G7-landen de arme landen manen om alleen hernieuwbare energiebronnen te gebruiken vanwege de zorgen over het klimaat, gaan Europa en de Verenigde Staten bij Arabische landen bedelen om de olieproductie uit te breiden. Duitsland heropent kolencentrales, terwijl Spanje en Italië de Afrikaanse gasproductie opvoeren. Verscheidene Europese landen hebben Botswana gevraagd om zo veel meer steenkool te delven dat het land zijn export zal moeten verdrievoudigen.

Eén persoon in de rijke wereld gebruikt meer fossiele brandstoffen dan alle energie die 23 arme Afrikanen tot hun beschikking hebben. De rijke wereld is rijk geworden dankzij grootschalige exploitatie van ­fossiele brandstoffen, die vandaag de dag meer dan driekwart van de energie leveren. Zonne- en windenergie leveren minder dan 3 procent van de energie die wordt gebruikt door de westerse wereld.

Toch belemmeren rijke landen de financiering van nieuwe fossiele brandstoffen in de ontwikkelingslanden. De meeste van de armste vier miljard mensen in de wereld hebben amper toegang tot energie, dus vertellen de rijken hun zonder blikken of blozen dat ze van geen energie naar een groen paradijs van zonnepanelen en windmolens moeten ‘springen’.