Het laatste avondmaal bij Pim Fortuyn

Rik Kuethe, die in 2020 op 78-jarige leeftijd overleed, publiceerde dit verhaal voor het eerst in Hollands Maandblad van november 2012, onder de titel ‘Het Laatste Avondmaal’.

En het geschiedde in die dagen – op woensdag 2 januari 2002 om precies te zijn – dat Pim Fortuyn een faxbericht deed uitgaan aan de ambassadeurs van Oostenrijk en Zweden hier te lande, waarin hij hen uitnodigde om te komen dineren. Bij hem thuis, in zijn Palazzo di Pietro aan het G.W. Burgerplein nummer 11 te Rotterdam.

Dat diner zou een kleine twee weken later zijn, op maandag 14 januari. Naast de diplomatieke gezanten waren de verdere genodigden Andreas de Valk, de secretaris van de Oostenrijkse ambassadeur; Arendo Joustra, hoofdredacteur van Elsevier, vergezeld door twee leden van zijn redactie; Willem van Kooten, zakenman en oprichter van Leefbaar Nederland, mitsgaders Kay van de Linde, campagneleider van die partij, alsook Albert de Booy, de oprichter van de Speakers Academy, en Willem van Sluis, directeur van het accountantskantoor Damen en Van Sluis (die een paar weken later wethouder van Rotterdam zou worden). Het kledingvoorschrift luidde: black tie.

Op de bewuste avond stak ik mij in smoking op de wc van Café Henegouwe op de hoek van het Henegouwerplein en de Beukelsdijk in de Maasstad. Dit etablissement werd voornamelijk door mannen van Turkse afkomst bezocht en zou niet lang na mijn bezoek dan ook Café Bar Harem gaan heten, terwijl het tegenwoordig de naam Paradijs torst. Vrij spoedig nadat ik was begonnen mij in mijn tweedelig zwart te hijsen, klonk er al gebonk op de deur. Het was duidelijk niet de bedoeling dat ik het privaat als chasse privée beschouwde. Tijdens de worsteling met een gitje dat maar niet in een knoopsgat van mijn smokingoverhemd wilde passen, vroeg ik mij af wat Pim van deze vertoning zou vinden.