Waarom er geen verzachtende omstandigheden zijn voor drillrapgeweld

Geweldsmisdrijven dalen in Nederland over de gehele breedte in aantal. Maar zwaar wapengeweld door drillrappende tieners is explosief aan het groeien. Zihni Özdil vraagt zich af wat de oorzaken zijn en wat eraan te doen valt.

Telegraaf-journalist Mick van Wely heeft de cijfers opgezocht: het aantal minderjarige verdachten van wapengeweld is de afgelopen drie jaar gestegen van 315 naar 1.268. Let wel: dit zijn slechts de kinderen die ‘gepakt’ zijn. Het werkelijke aantal ligt vele malen hoger.

Wie het nieuws de afgelopen jaren heeft gevolgd, zal niet heel erg verrast zijn. Zie bijvoorbeeld de schokkende documentaire van Danny Ghosen uit februari 2020.

‘Drillrap’-scene: kinderen van tien jaar met zware wapens

Kinderen in Nederlandse steden, sommigen zo jong als tien jaar, die met zware wapens rondlopen. Ze zitten in de ‘drillrap’-scene en slaan elkaar helemaal tot pulp, steken elkaar neer en vermoorden elkaar om, ja, om wat precies blijft onduidelijk.

Drillrap is een uit Chicago afkomstige rapstijl die nihilistisch, gewelddadig en deprimerend is. Nederlandse drillrappers doen daaraan mee door met kapmessen en echte vuurwapens filmpjes voor sociale media op te nemen in hun wijk.

In die filmpjes dagen ze andere drillrapgroepen uit en bedreigen ze die. Er is zelfs een puntensysteem voor de mate waarin deze bedreigingen waar worden gemaakt. Gevolg: steeds heftigere steek- en schietincidenten met steeds meer doden.

Drillrappende geweldplegers achtergestelde slachtoffers? Nee

Mijn progressieve inborst dwingt mij om steeds te kijken naar sociale achterstelling als bepalende factor voor de Nederlandse epidemie van drillrapgeweld. En aan te nemen dat de drillrappende minderjarige geweldplegers zelf ook slachtoffer zijn.

Maar, helaas zou ik bijna willen zeggen, zie ik al lezend en luisterend toch iets heel anders.

Ten eerste de polder-drillrap zelf: de domste, platste teksten over wapens, meisjes en dat andere drillrappers dood moeten. Op de saaiste beats die je kunt bedenken. Dan de taal. Ik kom zelf uit Rotterdam-Zuid, maar toen ik de leeftijd van die jongens had spraken we daar gewoon Nederlands, ook al was het met een dik accent. Het accent van Nederlandse drillrap is een onverstaanbare nabootsing van een Amerikaans origineel. De treurige ruis van een Nederlandse TikTok-generatie zonder eigen ideeën.

Laag leesniveau een factor? Een geweten ontwikkel je niet door lezen

Een paar weken geleden schreef ik in EW over het schokkende nieuws dat inmiddels de helft van de kinderen in Nederland de basisschool verlaat zonder begrijpend te kunnen lezen. Is dat dan niet een factor? Misschien wel. Maar als ik er eerlijk op reflecteer zie ik het verband moeilijk. Een geweten ontwikkel je niet door te lezen. Analfabeten hebben ook een geweten.

Wat is er dan wel aan de hand? Daarvoor neem ik u terug naar dertig jaar geleden. Naar mijn jeugd in Rotterdam-Zuid.

Elke vrijdagmiddag zaten we te klieren. Belletje trekken in de buurt, stennis schoppen, mensen uitlachen die er wat van zeiden. Vrijdagmiddagen waren vaste kliermiddagen van mij en mijn vriendjes van de straat in de Rotterdamse wijk Lombardijen. Onze vaders waren aan het werk. Onze moeders – ook die van de kinderen die alleen maar een moeder hadden – waren op een cursus in het buurthuis.