De ongrijpbare logica van winkelen in Amerikaanse steden

22 augustus 2016Leestijd: 2 minuten
De Rocky Mountains. Foto: WikiCommons

Victor Pak werkt als vrijwilliger voor de campagne van Hillary Clinton in Denver en schrijft over zijn persoonlijke observaties tijdens dit avontuur.

Amerika presenteert zich als het land van de onbegrensde mogelijkheden. Dat geldt zelfs voor de kleine dingen in het leven.

Na een kleine twee uur dwalen door een Amerikaans winkelcentrum vond ik de verlossing: een nieuw paar sokken. Niet dat enkelsokken in de Verenigde Staten schaars zijn, maar zestien dollar voor drie paar neertellen leek mij wat teveel, dus op naar de volgende winkel.

Zonde alleen dat de volgende winkel niet zo gauw om de hoek ligt. In Denver zijn winkels sowieso een schaars begrip. In de nabijheid van mijn centraal gelegen huis – het is zo’n tien minuten naar Downtown Denver (het uitgaanscentrum) rijden – is het dichtstbijzijnde winkelcentrum zo’n vijftien minuten rijden, als het stadsverkeer meezit.

Winkelcentra zijn zo groot als een dorp
De winkelcentra liggen veelal aan de rand van de stad. In woonwijken zelf zijn nauwelijks winkels te vinden, zelfs een supermarkt is gauw tien minuten rijden.

Het is de onbegrijpelijke logica van de Amerikaanse stedenbouwkundigen, dit is naar inwonertal de achttiende stad van het land. De winkelcentra zelf hebben een gigantische oppervlakte, denk aan een gemiddeld Drents dorp. Veel winkels zijn er niet te vinden, een stuk of vijftien, maar allemaal ter grootte van een Bijenkorf-filiaal in de Amsterdamse binnenstad.

De winkelcentra zijn als een dorp vormgegeven, inclusief parkeergelegenheid. Van de ene winkel de andere inlopen, kan dus niet zomaar. Een wandeling van vijftien minuten is zo gemaakt, dus dan neem je liever de auto meteen mee.

Winkels waar ze alles hebben, behalve enkelsokken
Het zorgt ervoor dat op een verregende donderdagmiddag in Purmerend meer sfeer te vinden is. Winkelend publiek loopt nauwelijks over straat, waaruit speakers een troosteloze hit van Robbie Williams klinkt. Op de hoek eten een paar verdwaalde tieners een ijsje, geen idee hoe die daar terecht zijn gekomen, want de naastgelegen woonwijk is gauw een half uurtje lopen.

In de winkels kan een nieuwe zoektocht aanvangen. Mocht het ooit voorkomen dat je tegelijkertijd nieuwe sokken, een komkommer en flatscreen-TV wilt kopen, dan kan dat in Amerika. De winkels zijn niet voor niets zo gigantisch. Het enige dat in deze winkel ontbrak waren de enkelsokken. Dan maar weer een autoritje terug naar de vorige winkelketen.

Twee uur verder, drie paar sokken rijker en zestien euro lichter. Maar: ‘You have a wonderful day sir!’, roept de blonde Amerikaanse verkoopster nog na.