Kan minister Grapperhaus war on drugs tegen zijn eigen bevolking winnen?

Minister Ferdinand Grapperhaus (CDA) van Justitie heeft het gehad met Nederlands wereldwijde reputatie als toonaangevende drugsproducent en drugssmokkelaar. In april zei hij al zich ‘te schamen’ en kondigde hij een offensief aan tegen de criminele netwerken. Deze week herhaalde hij die woorden en schroefde de justitiële ambities nog wat op. Hij kondigde aan ‘gewoon keihard die hele criminele economie op te gaan rollen’.

Aanleiding was de verschijning van het boek Waar een klein land groot in kan zijn. Nederland en synthetische drugs in de afgelopen 50 jaar. De onderzoekers, van de Politieacademie, rekenen daarin voor dat de bijdrage van de fabricage van synthetische drugs in Nederland aan de illegale wereldeconomie jaarlijks bijna 19 miljard euro bedraagt.

Het gaat om een voorzichtige raming van de omvang van deze ‘criminele economie’. Zo is het aandeel van Nederlandse criminelen in de buitenlandse productie van amfetamine en xtc niet meegerekend, hoewel dat aandeel groot is. Ook bleven niet-synthetische drugs – cannabis, heroïne, cocaïne – buiten dit onderzoek. Desondanks is de omzet van de vaderlandse xtc-industrie te vergelijken met die van een flinke multinational.

Opmerkelijke stijlbreuk met verleden

De harde, openlijke (zelf)kritiek van minister Grapperhaus en zijn aankondiging, in verkapte termen, van een soort war on drugs, zijn een opmerkelijke stijlbreuk met het verleden. ‘Een dergelijk statement is bij ons weten niet eerder uit de mond van een Nederlands bewindspersoon te horen geweest,’ schrijven de auteurs van het boek over Grapperhaus’ uitspraken in april.

Voorstanders van een repressiever Nederlands drugsbeleid zullen dit een goede zaak vinden. Maar realiseert minister Grapperhaus zich wel wat hij zich allemaal op de hals haalt?