Khamenei’s ‘dag van Allah’: een miraculeuze mislukking

De dag van de vergeldingsactie voor de liquidatie van Soleimani is vrijdag door Irans hoogste leider Khamenei uitgeroepen tot ‘dag van Allah’. Als dat klopt, is Allah de ayatollahs niet gunstig gezind, schrijft Afshin Ellian: de aanval op Amerikaanse militairen in Irak faalde op wonderbaarlijke wijze.

Ayatollah Khamenei sprak vanochtend tijdens het vrijdaggebed in Teheran over Yawm Allah, de dag van Allah. De dood van Qassem Soleimani, de commandant van de Quds-divisie van de Islamitische Revolutionaire Garde, en de raketaanvallen op de Amerikaanse basis in Irak vormen tezamen de recente Yawm Allah, de dag van Allah. Het zijn dagen waarop Allah ingrijpt in de menselijke realiteit: de wonderbaarlijke dagen.

De ayatollah baseert zijn legitimiteit op Allah en zijn wil

Niet de dood van Qassem Soleimani behoort tot de dag van Allah, maar zijn begrafenis waarbij Allah aan de vijanden van de islam de vastberadenheid van moslims toonde, is een onderdeel van de dag van Allah. Hierop baseert Khamenei zijn legitimiteit: Allah en zijn wil. De protesterende Iraniërs, het neerhalen van het Oekraïense passagiersvliegtuig – het zijn allemaal onbelangrijke incidenten.

Yawm Allah, de dag van Allah, oftewel een dag uit het eeuwige leven van Allah, is blijkbaar de succesvolle raketaanval op Amerikanen. Verrassend genoeg ben ik het eens met Khamenei. Het was inderdaad een miraculeuze dag, 8 januari.

Op 8 januari, op de dag van Allah, gaf de hoogste leider van Iran ayatollah Ali Khamenei het bevel om Amerikanen en Europeanen op de basis Ain al-Asad met ballistische raketten aan te vallen. Deze basis ligt 160 kilometer ten westen van Bagdad. Het is een groot militair vliegveld, met een aantal bunkers die ten tijde van president Saddam Hussein (1937-2006) zijn gebouwd.

Ook na de Amerikaans-Britse invasie in Irak in 2003 is deze luchtmachtbasis door de Amerikaanse militairen gebruikt. Er verblijven 2.000 militairen, van wie naar schatting 1.500 Amerikaanse. De rest bestaat uit Iraakse en Europese militairen.

Amerikaanse militairen in Irak waren gewaarschuwd voor raketten

Een dag uit het leven van Allah vangt ook aan met een ochtend. Tussen 01.30 en 02.30 uur werden de militairen op de basis Ain al-Asad gebombardeerd door minstens twee typen ballistische middenafstandsraketten: Zolfaghar en Qiam.

Uit gesprekken die The Washington Post en de Perzische BBC in Ain al-Asad met Amerikaanse officieren hebben gevoerd, weten we dat zij rond de middernacht waren gewaarschuwd voor mogelijk zware bombardementen met raketten. Ze waren enigszins voorbereid. Maar niemand wist of de bunkers voldoende bescherming zouden bieden.

Een mogelijke spoedevacuatie was uitgesloten, doordat overal in de omgeving de Iraakse milities van de Revolutionaire Garde (RG) actief zijn. Bij een mogelijke evacuatie zouden ze in een vuurgevecht met milities terechtkomen en dat zou desastreus verlopen voor Amerikanen. Ze zouden simpelweg worden omsingeld.

De RG wist precies waar de hangars voor drones en vliegtuigen zijn en waar de slaapplaatsen van soldaten . Tien minuten voor de inslag van de raketten gaven de Amerikaanse radars de definitieve waarschuwing af. Dan horen militairen via de luidsprekers: ‘incoming, incoming’.

De eerste golf van bombardementen leek op een hevige aardbeving. De bunkers begonnen van alle kanten te bewegen. Een halfuurtje later kwam de twee aanvalsgolf van ballistische raketten. Luitenant-kolonel Staci Coleman liet aan de Perzische BBC zien dat de RG de hangars en vooral een aantal slaapplaatsen van militairen heeft kunnen vernietigen. Maar de bunkers gaven geen krimp.

Bizar, de bunkers van Saddam Hussein, de gezworen vijand van Amerika, hebben het leven van Amerikanen gered.

Raketaanval was geen symbolische vergeldingsactie

De raketaanval was geen symbolische vergeldingsactie. Khamenei wilde zoveel mogelijk slachtoffers maken. Daarvoor heeft de RG, volgens Coleman, gekozen voor twee aanvalsgolven. De RG ging er dus vanuit dat bij de eerste aanvalsgolf doden en gewonden zouden vallen en op het moment dat de Amerikanen naar hun doden en gewonden gaan, de tweede aanvalsgolf zou volgen.

Dat is ook de gebruikelijke tactiek bij terreurgroepen: na de eerste bom gaat op dezelfde plaats vaak een tweede bom af. Zo krijg je een maximaal aantal slachtoffers. Daarom kwam Teheran met de verklaring dat er minstens 80 Amerikaanse militairen om het leven waren gekomen.

De militaire aanval van Iran is op miraculeuze wijze mislukt.

Terecht zegt de Amerikaanse commandant dat de Iraanse raketten zijn ontworpen om te doden. Het feit dat er geen slachtoffers zijn gevallen, schrijft kolonel Coleman toe aan een mirakel. Waarom heeft de Iraanse regering de Zwitserse ambassade (de diplomatieke belangenbehartiger van Amerika in Iran) rond middernacht of iets eerder gewaarschuwd? Ik vermoed dat zij met deze waarschuwing een Pearl Harbor-toestand wilden voorkomen. Hierdoor kan Iran later claimen dat er reeds een oorlogsverklaring volgens de internationale gebruiken was afgegeven.

Ayatollah geloofde dat 8 januari oorlog met Amerika zou aanvangen

Met de aanval van 8 januari, Yawm Allah, de dag van Allah, geloofde Khamenei dat de oorlog tussen Iran en Amerika zou aanvangen. Allah besliste anders. Gelukkig maar!

Een niet opgelost vraagstuk is de afwezigheid van de Amerikaanse luchtafweerraketten in Irak. Althans, de vraag is of ze daar überhaupt zijn gestationeerd. Naar alle waarschijnlijkheid niet. En ook is de vraag of onze en Amerikaanse soldaten zonder luchtafweersysteem in Irak moeten blijven. Het zijn belangwekkende vragen die noch in de media, noch in het Amerikaanse Congres zijn gesteld. Waarom niet? Iedereen is totaal verblind door Trump-haat. Niemand ziet iets anders aan de horizon dan president Trump.

President Trump tweette na de aanval: ‘All is well!’ Khamenei noemt de raketaanval de dag van Allah.

Khamenei slaapt en zweeft met raketten in een droom van een eeuwigdurende Yawm Allah, de dag van Allah.