Hoe moeten banken verder, na wisseling wacht?

In korte tijd zijn drie van de vier Nederlandse banktopmannen opgestapt. De CEO-lichting die weer ‘de klant centraal’ moest stellen, verdwijnt daarmee van het toneel. Hun opvolgers wacht een nog zwaardere taak: bedenken of hun bank nog wel een toekomst heeft, schrijft Joris Heijn.

En dat is drie. Maurice Oostendorp stapt halverwege augustus op als topman van de Volksbank, de Nederlandse bank die tussen servet en tafellaken in zit. Veel kleiner dan ‘de grote drie’, veel groter dan de echt kleine niche-banken.

Vorige maand wisselde ABN AMRO al zijn topman. En in februari maakte Ralph Hamers bekend per 30 juni te stoppen als CEO van ’s lands grootste bank ING. Hij stapt over naar het Zwitserse UBS. De enige constante is de coöperatieve Rabobank, waarover topman Wiebe Draijer sinds 2014 de scepter zwaait.

Herstel het vertrouwen

Alle banktopmannen hebben de afgelopen jaren de vrij expliciete taak gehad om het vertrouwen te herstellen. Door, zoals ze het zelf vaak lelijk formuleerden, ‘de klant weer centraal te stellen’. Dat vertrouwen had een ongelooflijke knauw gekregen door de bankencrisis in 2008, door de voortwoekerende discussies over bonussen en topsalarissen, door de knoet waarmee de banken tijdens de crisis over ondernemers met betalingsproblemen heengingen, en, recenter, door de halfslachtige manier waarop zij witwassen via hun bankrekeningen (niet) aanpakten.

En warempel, het lijkt ze gelukt. Vooral ABN AMRO, toen nog onder leiding van oud-topambtenaar Kees van Dijkhuizen, maar ook de andere banken, waren er als de kippen bij om hun klanten in de coronacrisis een helpende hand te bieden. Problemen met het betalen van de hypotheek? Betaal later. Klein bedrijf? Dan worden alle rente- en aflossingsincasso’s even stilgezet, zodat het geld in het bedrijf blijft. Er wordt ditmaal weinig gepiept in het land over de rol van de banken in de crisis.