Kennelijk lijden we allemaal aan ‘witte psychose’ die therapie behoeft

15 juli 2020Leestijd: 3 minuten
Seada Nourhussen, hoofdredacteur bij OneWorld bij het programma Nederland, we moeten het hebben over racisme in Pakhuis de Zwijger - Screenshot: VPRO

Nieuwsberichten uit Hilversum en Amsterdam over de rest van Nederland lijken wel afkomstig van de media van een ander land, schrijft Constanteyn Roelofs. Tijdens een bezoek aan Noord-Brabant wordt dat maar weer eens pijnlijk duidelijk.

Terwijl ik dit stukje schrijf, trekken de Chinooks en de Apaches met donderend geraas over de treeline. Als dit bericht u bereikt , dan heeft het internet het lang genoeg volgehouden om een bericht naar de website van Elsevier Weekblad te verzenden.

Constanteyn Roelofs

Wekelijks verkent historicus Constanteyn Roelofs de tragikomische tegenstrijdigheden in economie en maatschappij.

Dat is hier geen sinecure: alleen als de wind gunstig staat, heb ik een vleugje bereik op de compound. Boven open vuur kook ik mijn maaltjes en des avonds kruip ik in mijn slaapzak, lichtelijk nerveus van de geluiden van allerlei vreemd wild en het gezoem van insecten, soms zo groot als mijn duim.

Op recreationele expeditie in Brabant

Geen zorgen, beste lezer: ik ben op een recreationele expeditie in Brabant. Als het goed is, staan de helikopters van onze eigen krijgsmacht gestationeerd in Gilze-Rijen. Vooralsnog lijkt de bevolking vriendelijk en hoewel het dialect soms lastig is, komen we er met handen en voeten wel uit. Gelukkig hoef ik niet naar de kiosk in het dorp voor De Telegraaf van gisteren om te weten hoe het aan het thuisfront is, want als ik naar de zendmast van de naburige camping loop, houdt Twitter mij op de hoogte wat ze in Amsterdam en Hilversum denken over de rest van Nederland.

De berichten uit Hilverdam over de buitengebieden lijken wel afkomstig van de media van een ander land – een land dat de inwoners van de rest van Nederland niet per se gunstig gezind is. Je wordt overdonderd door een koor van in fantasierijke sosjale teorieën verstrikte catweasels, die onderling hun waarde bepalen door elkaar te overtroeven met nog heftigere beschrijvingen van hoe slecht de rest van de Nederlanders wel niet is en die er geen been in zien om het merendeel van de bevolking die niet in die bubbel zit, weg te zetten als geestelijk gestoord: kennelijk lijden alle witte mensen aan een ‘witte psychose’ die alleen met intensieve (en dure!) therapie kan worden verholpen.

Er zou een racistisch monster in ons allemaal schuilen

Er schijnt zelfs een racistisch monster in ons allemaal te schuilen. Het probleem is kennelijk zo acuut dat de Hilverdamse media radicaal de agenda moesten omgooien om verschillende panels Hilverdammers aan het woord te laten over de kwestie, waar de rest van de media dan weer over moest schrijven.

Gaat al dat Hilverdamse vitriool en gaan al die grote woorden over het Nederland waar ik nu zit, vraag ik me dan af. Dit Nederland van bakkertjes en slagertjes, lintbebouwing, grijze Opels, vroegpensioenen en havo-diploma’s, worstenbroodjes en Senseokoffie?

Zou iedereen hier in de Jumbo in Ulvenhout eigenlijk een Agent van de Reactie zijn, bomvol geïnternaliseerd racisme? Zijn de capribroeken en kortpittige kapsels geheime tekens waaraan je de essentiële witheid kan herkennen? Zijn die mensen met trekkers en overalls allemaal retrokoloniale Baudetista’s? Over dat soort vragen zit ik hier dan op de compound te mijmeren. Af en toe kijk ik dan naar de weldoorvoede provincieboomers die op elektrische fietsen voorbijschuiven en vraag me af hoe hun interne racistische monsters eruitzien.