De afgelopen dagen was het woord verveling vervelend vaak in het nieuws. Dat komt door de Marokkanen en aanverwante binnenstadsjongeren. Constanteyn Roelofs vraagt zich af of verveling eigenlijk nog wel bestáát in de eeuw van de smartphone.
Volgens sosjaal-agogies ingestelde types gaan jonge Marokkanen en verwante types rellen omdat ze zich vervelen. Die stelling is aanvechtbaar, aangezien de problemen voornamelijk ontstaan bij alle vrijetijdsactiviteiten die de rest van de mensen ook tegen de verveling plegen te doen, zoals een dagje strand, zwemmen, uitgaan of een beetje rondhangen met vrienden.
Constanteyn Roelofs
Wekelijks verkent historicus Constanteyn Roelofs de tragikomische tegenstrijdigheden in economie en maatschappij.
Even los van de etnische dimensies van het probleem en de vraag of mocro’s nou echt zoveel verveelder of vervelender zijn dan de rest: het is de vraag of verveling eigenlijk nog wel bestáát in de eeuw van de smartphone. Vroeger kon je rustig een half uur je zonden overdenken als je op de bus stond te wachten, of lamlendig op de bank liggen als er niets op teevee was en de stapel tijdschriften al was doorgeplozen.
Overtoepen loont
Door de broekzakrechthoekjes hebben we nu de godganse dag wat te doen: we kunnen de hele dag in real time zien wat onze digitale vrienden delen. Dat is leuk als het gaat om boeiende stukken, kattenplaatjes en foto’s van lekker eten, maar er zit ook een schaduwzijde aan. Een gebrek aan verveling slaat om in hyperactieve, destructieve activiteit.
Overtoepen loont namelijk: heb je politieke idealen, dan loont het om te radicaliseren, want de paradijsvogels pakken meer kliks en likes. Heb je een mening over corona? Op een afgewogen, genuanceerd verhaal zit niemand te wachten, maar mensen die denken dat het een complot is van Bill Gates, vinden elkaar en trekken op naar het Malieveld. Meisjesmevrouwen fotograferen zich een burnout, omdat ze de hele dag bezig zijn met het in stand houden van hun perfecte digitale schijnwereldje.
Zaag een boom om en je bent een snapchatheld
Omdat er de hele dag digitaal kan worden gepocht met dure kleding en klokken, verdwijnen jongeren in de criminaliteit, om telkens weer met dure ongein op de sociale media te verschijnen. Rwina (rellen) trappen, zoals zaken in het spectrum tussen kattenkwaad en crimineel vandalisme heten in het Wollahnees, wordt ook de godganse dag gefilmd en verspreid op sociale media, wat voor een puber op zoek naar aandacht en erkenning natuurlijk goud is.
Lees ook van Constanteyn Roelofs: Cancel culture en ontgroeningsproces zijn gelijk: wie bevraagt, is cancelled
Zaag een boom om met een kettingzaag, en je bent een snapchatheld. Ram een agent tegen de grond en steek zijn politiewagen in de fik met een brandbom, en je bent een hit op Instagram. Vroeger was je met zulk gedrag met een beetje geluk alleen een held in de buurt, tegenwoordig moet je met het hele internet concurreren: de acties moeten dus extremer. Bovendien apen mensen elkaar na, om ook wat mee te pakken van de hype.
Kortom, als we wat willen doen aan de ontsporende binnenstadsjeugd, dan moet de overheid gewoon (a)sociale netwerken de toegang tot de Nederlandse markt ontzeggen. Klaar met het gepoch met Louis Vuitton-nektasjes en geen ellende meer met filmpjes van rwina. Bijkomend voordeel: dan zijn we ook meteen van Antivaccinatiegekkies, 5G-zeloten en Zwartepietenracisten af.