Publicist en communicatieadviseur Onno Aerden geeft wekelijks ongevraagd advies aan iemand in het nieuws. Deze week aan de hoogstwaarschijnlijke nieuwe president van de Verenigde Staten, Joe Biden. Tijd om het presidentschap opnieuw te voorzien van passende communicatie.
Onno Aerden
Publicist en communicatieadviseur Onno Aerden (1967) geeft wekelijks ongevraagd communicatie-advies aan iemand die de publiciteit haalde.
U sprak afgelopen nacht nogmaals de overtuiging uit dat u de verkiezingen gaat winnen: ‘De cijfers zijn duidelijk.’ Maar u riep ook op tot geduld, en tot saamhorigheid. U bleef voorzichtig – u bent er ook vier dagen na de verkiezingen officieel nog altijd niet. Zo worden de stemmen herteld in Georgia, waar u met een minimale marge lijkt te hebben gewonnen. En in Pennsylvania, een andere belangrijke horde voor het verkrijgen van de benodigde 270 kiesmannen, gaat het tellen van de laatste per post uitgebrachte stemmen nog dagen duren – spontane straatfeesten om uw overwinning te vieren ten spijt.
Toch mogen we in de redevoering van vannacht uw eerste proeve van bekwaamheid lezen. En dat was ondanks alle mitsen en maren een verademing na vier jaar Donald Trump.
Trump muntte slim de term ‘sleepy Joe’
Maar als spreker kunt u niet in de schaduw staan van uw oude baas, Barack Obama. Communicatie-experts verweten u gebrek aan focus en energie, uw opponent muntte slim de term ‘sleepy Joe’. U stottert. Tijdens campagnebijeenkomsten verloor u uzelf in onnavolgbare zinnen, verontschuldigde u zich tegenover het publiek omdat u te lang doorratelde en gebruikte u dezelfde clichés telkens opnieuw.
Maar uw woorden waren gematigd, uw stijl van praten is rustig. Een welkome oase van rust in verhouding tot een president die zich op Twitter en op televisie steeds onsamenhangender uitte en allerlei duistere krachten opriep die eropuit zouden zijn om zijn presidentschap te ondermijnen.
U deed tot vannacht wat in dat soort gevallen het beste is: zwijgen. Zo dolf Donald Trump zijn eigen graf. Met zijn eigen ‘speech’ van afgelopen vrijdagochtend als triest dieptepunt, een onsamenhangend betoog vol valse beschuldigingen dat vrijwel alle televisienetwerken voortijdig onderbraken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Twitter – Trumps home base – was al dit voorjaar begonnen om diens tweets te voorzien van waarschuwingen over het waarheidsgehalte – een ongekende stap. De laatste uren waren vrijwel geen ‘presidentiële’ tweets meer te lezen zonder dat zo’n disclaimer eerst moest worden aangeklikt.
Zo richtte het wapen van Trump – een directe, flamboyante manier van doen die zijn achterban direct in de onderbuik raakte – vooral ‘friendly fire’ aan. Ontluisterend, er is geen ander woord voor.
Snakken naar een president die weer met ons praat als… een president
Lees ook het profiel Joe Biden: bevlogen bejaarde
Welnu. Een belangrijke van de vele zware lasten die u als president zult dragen, is het herstellen van de communicatie zodra uw verkiezing een feit is. U zult duidelijk moeten maken dat u onafhankelijke pers juist hoog acht. Dat u het decorum zult terugbrengen in de omgang van het Witte Huis met de pers. Dat u uw communicatie zult beschouwen als een presidentieel middel om een verdeeld land te verenigen en feitelijk en nuchter oplossingen zult aandragen voor grote problemen die te lang zijn ontkend of matig zijn aangepakt (corona, werkgelegenheid, klimaat).
Dat u soms stottert, dat u soms nog altijd een beetje warrig oogt, het is volstrekt verwaarloosbare nevenschade. De wereld snakt naar een Amerikaanse president die weer met ons praat als… een president.