Zelfs zonder publiek was Ajax-PSV (2-2) een echte Clásico. Het intense duel zou in geen enkele liga misstaan, schrijft Hugo Camps in zijn terugblik op het sportweekeinde.
Op 1 maart 2020 speelden Ajax en AZ de laatste topper. Deze zondag kwam PSV op bezoek in de Johan Cruijff Arena. Het was meteen een andere zondag, met het gevoel van spionnenweer: donder, bliksem, regen en zon tegelijk. Al bleef het stadion leeg, er ontstond verbinding met de wedstrijd die het niet aan spektakel ontbrak.
Hugo Campsschrijft wekelijks een sportcolumn voor weekblad EW. Camps (Molenstede, 1943) schrijft voor EW sinds 1986 en maakte in die hoedanigheid vele markante interviews met topsporters.
Er is iets vreemds aan de hand met PSV. Na periodieke dominantie en meerdere landstitels heeft de Eindhovense club het nog steeds moeilijk om het cachet Clásico te veroveren. Voor Ajax-Feyenoord is dat vanzelfsprekend, maar PSV transcendeert niet naar Spaans spektakel. Alle internationale successen ten spijt, blijft het een club van het Brabantse land. Half zo werelds als Ajax.
Toen de navelstreng met Philips nog niet was doorgeknipt, ademde het de allure van een multinational. Maar de laatste jaren is Philips zelfs van het shirt verdwenen. Directeur Harry van Raaij heeft tot het einde van zijn leven de budgettaire orthodoxie van PSV streng bewaakt. In de winterstop 22 miljoen uitgeven voor een speler, zoals Ajax deed voor spits Sébastien Haller, kwam niet in zijn gedachten op. Harry was opgegroeid met spek en eieren.
Ajax-PSV: een vermakelijke botsing van stijlen
De twee doelpunten van PSV waren juweeltjes uitgevoerd in een razend tempo, en feilloos binnengeschoten door Israëliër Eran Zahavi. Het hakballetje van Malen was van een ongekende schoonheid. Het was een hoofdstedelijk moment. Het hele elftal is gebouwd op aanvalslust. Het is de hand van de Duitse trainer Roger Schmidt die een nieuwe stijl heeft geïntroduceerd. Ajax-PSV was een botsing van stijlen, maar wel vermakelijk.
Lees verder onder de video
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Na de topper in de Johan Cruijff Arena kan niemand nog zeggen dat het Nederlandse voetbal saai is. De wedstrijd Ajax-PSV was gekruid met exotische prikkels. Hij kon zo in een buitenlandse liga zijn gespeeld. De grote jongens stonden er een voor een. Tadic, Tagliafico, Blind, Antony. Bij PSV maakten Ibrahim Sangaré, Donyell Malen en Philipp Max indruk. De trainers Ten Hag en Schmidt speelden alvast geen laf voetbal.
Voor het eerst sinds lang was een topper nog een echte topper. Het blijft zonde dat het publiek er in het stadion niet van kon genieten. De thuiskijkers beleefden wel een aangename namiddag. De kraker was zelfs een statement. De eredivisie is geen uitgemolken uier ter lering van schoolkinderen. Er kwam in Amsterdam veel melk en honing los. Misschien verdient de KNVB voor één keer een pluim. Het programma wordt voortgezet en er is spanning in de lucht, zowel bij de top als in de onderste regionen. Dit coronaseizoen heeft zich langzaam losgewoeld uit lethargie en lamlendigheid. Er wordt op de Nederlandse velden met passie gevoetbald. En het is geen chaos.
Sebastièn Haller lijkt voor Ajax schot in de roos
In de winterstop wordt met spanning uitgekeken naar nieuwe gezichten. Meestal zijn het paniekaankopen en verschijnen jongens in beeld die wat mankeren in het hoofd of anderszins. Veel kanjers worden in een tussenseizoen niet getransfereerd. Sébastien Haller lijkt voor Ajax wel een schot in de roos. Het was niet perfect wat de spits liet zien, maar hij viel niet uit de toon en scoorde in buitenspel. Haller heeft de Nederlandse competitie eerder kunnen doorgronden als speler van Utrecht. Hij heeft de persoonlijke ontferming van trainer Erik ten Hag. Hij was te duur, maar het ziet er niet naar uit dat Ajax een miskleun heeft binnengehaald.
Lees de column die Hugo Camps schreef aan het begin van de coronacrisis: Sporten in een tijd van lege stadions
Feyenoord heeft ook een nieuwe spits: de Argentijn Lucas Pratto. Gehuurd van River Plate. Hij kreeg al na drie groepstrainingen een basisplaats van Dick Advocaat. Hij heeft de vuurproef goed doorstaan zonder echt op te vallen. Hij had het minste balbezit na de rust, maar zag de juiste looplijnen en opereerde als een tank in het veld. Hij kan een balletje vasthouden en zo’n speler had Feyenoord nodig. Zijn effect zal vooral bestaan uit concurrentie.
Dick Advocaat kreeg er zowaar een goed humeur van. Deze keer stond hij met een brede lach in de dug-out en het ontploffingsgevaar was geneutraliseerd. Dat hij ook nog van Sparta won, maakte hem bij vlagen krols. Dickie pelt af naar het einde en naar zichzelf.