De Coöperatie Laatste Wil gaat veel te ver in zijn euthanasievoorstel, schrijft Gertjan van Schoonhoven. Laatste Wil moet ophouden te suggereren dat er sprake is van ‘onmenselijke’ toestanden, want ‘humane zelfdoding’ is een glibberig rotbegrip.
De Coöperatie Laatste Wil laat weer eens van zich horen. Het radicaalste clubje van het euthanasie-debat is in 2013 opgericht om zijn duizenden volwassen leden te voorzien van een zelfmoordpoeder, dat eufemistisch ‘laatstewilmiddel’ heet. Maar doordat de coöperatie tot nu toe steeds de wet en de overheid op haar weg vindt, gooit ze het over een andere boeg. Afgelopen week begon de organisatie bij de rechter een bodemprocedure tegen de Nederlandse staat.
Inzet is het mogelijk maken van wat dan ‘humane zelfdoding’ wordt genoemd. Dit begrip bekt lekker, maar is ook nogal glibberig. Als je het kritisch afpelt, betekent het in feite niks anders dan dat alle wettelijke obstakels die er nu nog zijn op euthanasie-gebied van tafel moeten. Want die zitten volgens Laatste Wil de zelfbeschikking van volwassen burgers maar in de weg.
Zelfs de liberale Nederlandse praktijk is Laatste Wil nog te betuttelend
Zeker, zelfdoding is niet verboden in Nederland. Maar er bestaat niet zoiets als een legale ‘laatstewilpil’. En naasten die de vaak onontbeerlijke hulp bij zelfdoding verlenen, zijn nog steeds strafbaar. Alleen daartoe gekwalificeerde mensen – artsen – mogen een patiënt hulp bij zelfdoding verlenen en dat onder duidelijke voorwaarden. Zo moet de persoon in kwestie – lichamelijk en/of geestelijk – ‘uitzichtloos en ondraaglijk lijden’.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?