Waarom Fortuyn niet is te vergelijken met Wilders en Baudet

Thierry Baudet en Geert Wilders zijn vaak bestempeld als de erfgenamen van Pim Fortuyn. Maar volgens Afshin Ellian zijn de beste vertegenwoordigers van Fortuyns gedachtegoed juist Nederlanders met een migratieachtergrond, onder wie Ayaan Hirsi Ali, wijlen Hafid Bouazza en Lale Gül.

Negentien jaar zijn alweer voorbij. Op 6 mei 2002 is publicist/politicus Pim Fortuyn in het Media Park te Hilversum op klaarlichte dag van achteren doodgeschoten door een extreem-linkse activist.

Velen lopen nog steeds rond met vooroordelen over Fortuyns opvattingen. Ook zijn er nogal wat politici die zich als erfgenaam van Fortuyn presenteren. De misvattingen over Fortuyn zijn ontstaan door talloze misleidende artikelen die in 2001 en daarna zijn geschreven. In deze artikelen is Fortuyn niet zelden als racist neergezet.

Die misvattingen verdwijnen wanneer je niet via de politiek correcte artikelen over Fortuyn, maar via de door hem zelf geschreven teksten kennismaakt met zijn wereldbeeld en opvattingen.

Fortuyns analyse van de elite is er een van formaat

Helaas waren zijn boeken lange tijd niet meer te koop. Maar uitgeverij Vesper gaat dit jaar een deel van zijn oeuvre heruitgeven. Ook ik had de eer mee te werken aan de heruitgave van een van zijn boeken: De islamisering van onze cultuur. Daarvoor heb ik het voorwoord geschreven. Door het herlezen van Fortuyns werken stuitte ik weer op een aantal interessante onderwerpen, die nog steeds zeer actueel zijn. Zo schreef Fortuyn over de elite en hun gebrek aan kennis van de samenleving: ‘Heden ten dage is de wereld eerder omgekeerd. De elite wordt vaderlandloos en de onderklasse is veroordeeld tot het vaderland en moet daarvan haar heil verwachten. (…) De onderklasse daarentegen mist elke stem in het centrum van de politieke en bestuurlijke macht.’

Dit is een analyse van formaat!

De vaderlandloze elite kon en kan niet omgaan met een grote groep mensen die om sociale en economische redenen zeer verbonden is met zijn vaderland. Dit gold en geldt niet alleen voor de Nederlandse elite, maar voor alle westerse elites.

Oud-president van de Verenigde Staten Donald Trump appelleerde ook aan dit gevoel van verbondenheid met het vaderland, dat zijn tegenstrever Hillary Clinton en anderen niet begrepen met hun diskwalificerende duiding deplorables. De ‘betreurenswaardige’ inwoners van een land staan lijnrecht tegenover de kosmopolitische elites die overal ter wereld hun brood kunnen verdienen en de wereld als hun vaderland beschouwen. Daarom hebben deze elites geen last van massa-immigratie en de neveneffecten daarvan.

Pim Fortuyn constateerde in 1997 al die verwijdering tussen de elite en de rest van de Nederlandse bevolking.

In een interview van 9 februari 2001 benadrukt Fortuyn dat hij geen racist is: ‘Ik gebruik het woord als wapen. Ik veroordeel elk geweld. Ik veroordeel elke discriminatie op grond van ras, godsdienst enzovoort. (…) Ik wil niemand zijn burgerrechten afnemen.’ Hij was tegen elke vorm van discriminatie en het afpakken van burgerrechten, zoals het stemrecht van nieuwe Nederlanders. Wat hij wilde, was een open debat over de maatschappelijke vraagstukken die met het multiculturalisme samenhangen. Kennelijk geloofde hij dat de uitkomst van een rationeel debat in een vrije en verlichte samenleving tot adequate politieke en maatschappelijke oplossingen zou leiden. We kunnen hem hooguit naïviteit of overmatig optimisme verwijten, maar geen racisme.

Hierom is Fortuyn niet te vergelijken met Wilders en Baudet

Om verscheidene redenen is Fortuyn niet te vergelijken met PVV-leider Geert Wilders of de voorman van Forum voor Democratie, Thierry Baudet.