Terughalen IS-vrouwen is affront voor rechtsgevoel

Een Nederlandse afvaardiging is in Syrisch Koerdistan om een IS-vrouw en drie kinderen met de Nederlandse nationaliteit, uit een gevangenenkamp te halen. Deze actie is een affront voor het rechtvaardigheidsgevoel én voor de Tweede Kamer, schrijft René van Rijckevorsel.

In november 2019 diende een kort geding namens 23 vrouwen en hun 56 kinderen, die vastzitten in de kampen Al-Hol en Al-Roj in het noorden van Syrië. Ze wilden dat Nederland zich inspant hen uit de ‘erbarmelijke’ omstandigheden te bevrijden.

Veel vrouwen hangen nog steeds IS-gedachtegoed aan

Deze vrouwen, die in veel gevallen het verwoestende gedachtegoed van Islamitische Staat nog aanhangen, die nooit spijt hebben betuigd, die de democratie afwijzen en mensenrechtenschendingen – herinnert u zich de Jezidi’s nog? – toejuichen, verkiezen een kort en comfortabel verblijf in een cel in een geminachte democratische rechtsstaat, boven een verblijf in een kamp in een land waar ze vrijwillig naartoe gingen om er een gewelddadige dictatuur uit naam van de islam te steunen en te bevechten.

De rechter oordeelde eind 2019 dat de staat er alles aan moest doen om de kinderen naar Nederland te halen. Voor de terugkeer van de IS-vrouwen zelf hoefde de staat zich niet in te zetten. Maar als de Koerden, die de kampen bewaken, de kinderen niet zonder moeders zouden laten vertrekken, moest de overheid wel kijken of ze zowel moeders als kinderen kon terughalen. Maar het moest natuurlijk niet onveilig zijn voor Nederlandse ambtenaren. En, zei de rechter, het was allereerst aan de politiek om de afweging te maken, niet aan de rechtsprekende macht.

De Tweede Kamer weet zich niet gekend in deze terughaalactie