Succesvolle partijleiders krijgen zelden succesvolle opvolgers, en al helemaal niet als ze bezig zijn aan hun laatste termijn als premier. Dat is slecht nieuws voor de VVD, schrijft Roelof Bouwman.
Roelof Bouwman (1965) is historicus en journalist. Hij schrijft wekelijks over politiek, geschiedenis en media.
Maandag 10 januari stond – voor het eerst sinds oktober 2017 – een nieuwe regeringsploeg op het bordes. Toch moesten maar weinig mensen onmiddellijk denken aan het gezegde: nieuwe bezems vegen schoon.
Geen wonder. Om te beginnen steunt het kabinet op dezelfde politieke partijen als het vorige: VVD, D66, CDA en ChristenUnie. Het is voor het eerst sinds 1998 – toen er voor de tweede keer een paars kabinet aantrad – dat we zoiets meemaken.
Ook voor veel ministers geldt dat we ze eerder hebben gezien. Natuurlijk in de eerste plaats premier Mark Rutte. Maar ook Wopke Hoekstra, Hugo de Jonge, Sigrid Kaag, Kajsa Ollongren en Carola Schouten zijn oude bekenden.
Nieuwe leider aanwijzen, is garantie voor forse electorale averij
Toch zou het verkeerd zijn om te doen alsof er in Den Haag niets is veranderd. Rutte – dat lijkt nu zeker – is begonnen aan zijn laatste ambtstermijn als minister-president. De VVD zal de komende jaren dus een nieuwe leider moeten aanwijzen.
Dat is zo ongeveer een garantie voor forse electorale averij. Succesvolle partijleiders – en in die categorie valt ook Rutte – krijgen in Nederland namelijk zelden succesvolle opvolgers. Een paar voorbeelden:
Els Borst nam het stokje over van Hans van Mierlo. D66 kelderde in 1998 van 24 naar 14 zetels.
Frits Bolkestein maakte plaats voor Hans Dijkstal. Het zeteltal van de VVD zakte in 2002 van 38 naar 24.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?