Leve de pakjes-economie: red de stad van ‘shoppers’

Breed leven de zorgen over de pakjes-economie. Maar waarom eigenlijk? De massale trek naar stads- en dorpscentra om te ‘shoppen’ is nog maar van recente datum en heeft die plekken lelijk gemaakt. Thuisbezorging van producten geeft de consument ruimere keuze en is minder tijdrovend. De producenten op hun beurt genieten een beter bereik bij de consument. Het is vaak nog milieuvriendelijker ook en zou wel eens de redding  kunnen zijn van de stad als ontmoetingscentrum, schrijft Jelte Wiersma.

Bijna alle Nederlandse steden en dorpen zijn op elkaar gaan lijken. C&A, H&M, McDonald’s, Albert Heijn, HEMA en andere ketens domineren de vaak prachtige historische stads- en dorpscentra. Met fluoriserende kleuren op de eeuwenoude gevels proberen de ketens de aandacht te trekken. En introduceren daarmee een forse portie lelijkheid.

Om de toestroom van klanten te faciliteren, hebben gemeenten ringwegen aangelegd en parkeergarages gebouwd, en ook die zijn vaak allesbehalve fraai. Het fenomeen winkelen, tegenwoordig vreemd genoeg ‘shoppen’ genoemd, heeft veel moois vernield. Kleinere speciaalzaken die een stad of dorp eigenheid gaven, zijn vaak door de grote ketens uit de stads- en dorpscentra geduwd.

Malls: stinken en ratten

De activiteit ‘shoppen’ heeft zo’n hoge vlucht genomen dat ook langs snelwegen en in woonwijken winkelcentra zijn verrezen. Vaak uniforme dozen met daarin één of meerdere winkels. Al is de architectuur ervan intussen wel aantrekkelijker geworden, met bijvoorbeeld de Markthal in Rotterdam en het Westfield-winkelcentrum in Leidschendam. De Markthal wint prijs na prijs als beste winkelcentrum van de wereld, maar op de horeca na loopt het nog niet echt lekker. En het is er of te warm, of te koud, er liepen ratten rond en het stonk er. De Rotterdammers die verse producten willen kopen, gaan liever naar de nabijgelegen markt buiten. Lekker een frisse neus, in plaats van rondlopen in zo’n aankomsthal van een vliegveld.