Premium Lock Nederland is toch niet mijn vaderland

23 april 2022Leestijd: 5 minuten
Reizigers in een vertrekhal van Schiphol. Foto: ANP

Nadat hij met het vliegtuig terugkeerde in Nederland, werd Zihni Özdil door de marechaussee op Schiphol uit de rij gepikt en ondervraagd. Het was zeker niet de eerste keer. Hoewel Özdil al jaren beweert dat Nederland zijn vaderland is, is hij nu aan het twijfelen gebracht.

Na twee maanden mantelzorg aan mijn vader, ben ik bezig uit een vol vliegtuig te lopen zodat ik een stap kan zetten in Nederland. Het land waarvan ik mezelf al die jaren had aangepraat dat het het mijne is. In ontelbare columns, debatten, ja, zelfs een boek, zei ik consistent: Nederland is mijn vaderland.

Zihni Özdil (1981) is historicus. Hij schrijft elke zaterdag een column voor ewmagazine.nl.

Voor ik een stap kan zetten in dat vaderland van mij, zie ik in de slurf van het vliegtuig de marechaussee staan. Ze willen kennelijk mensen eruit filteren die niet in Nederland thuishoren.

Ik voel op de een of andere manier aan dat ik de klos zal zijn. En voilà: ik word eruit gepikt. Of ik mijn paspoort wil laten zien. Al bladerend vraagt de zeker 10 jaar jongere, minstens 10 centimeter kleinere en – arroganter geformuleerd dan ik bedoel – minstens 20 IQ-punten minderbedeelde knul in uniform of ik met vakantie ben geweest.

‘Ja,’ antwoord ik.

Ben je ook nog in andere landen geweest, vraagt hij.

‘Nee,’ zeg ik.

Door mijn beknopte antwoorden kan de knul in uniform niet opmaken of ik wel echt Nederlands spreek.

Hij besluit de druk op te voeren: ‘Wat voor werk doe je?’

In mijn beste Algemeen Beschaafd Nederlands gooi ik alle remmen los:

‘Ik ben afgestudeerd historicus. Ook ben ik een voormalig Tweede Kamerlid der Staten-Generaal. Mijn columns kunt u lezen in EW. Daarnaast ben ik bezig met een boek bij Uitgeverij De Bezige Bij. Literaire non-fictie.’

Met een badinerende blik in zijn ogen knikt de knul in uniform. Zo van ‘hup, loop maar door’. Alsof ik een hond ben.

Het was zeker niet de eerste keer

Iets knapt in mij. In de trein naar ‘huis’ voel ik me totaal ontheemd. Ik laat zelfs een traan.

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog niet een account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw