Heeft Mark Rutte wel echt geschiedenis gestudeerd?

Hoe meer historici in de politiek, hoe beter het archiefbeheer. Het leek een waarheid als een koe. Maar toen kwam ‘Nokiagate’, schrijft Roelof Bouwman.

Hoe trots een land is op zijn verleden, kun je vaak zien aan het gebouw waarin het eigen nationaal archief is ondergebracht.

In veel hoofdsteden – van Helsinki tot Boedapest en van Washington tot Madrid – zijn dat oude, monumentale panden met een indrukwekkende entree en sfeervol ingerichte studiezalen. Je krijgt direct zin er de hele dag te blijven zitten. Alles ademt stijl, klasse en kwaliteit en zelfs de saaiste archiefstukken veranderen er plots in wereldliteratuur.

In Nederland zijn we niet trots en zuinig op onze archieven

Maar niet in Nederland. Ons Nationaal Archief – voorheen Algemeen Rijksarchief – is gevestigd in een in 1979 opgetrokken DDR-bunker achter het Centraal Station van Den Haag. Alles is er goedkoop, smakeloos en deprimerend. Om met Dante te spreken: ‘Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt.’

Nee, trots zijn we in Nederland niet op onze archieven – en zuinig (dus) ook niet.

Wie herinnert zich nog 1997? Een vondst op de bovenste verdieping van een door acht kraakwachten bewoond pand aan de Amsterdamse Herengracht zorgde toen voor grote opschudding.

Ontdekking van het archief van de Lippman-Rosenthal-bank

Twee redacteuren van De Groene Amsterdammer troffen er het archief aan van de Lippman-Rosenthal-bank, waar tijdens de Duitse bezetting geroofde bezittingen van Nederlandse Joden werden ondergebracht.