Films en tv-series presenteren meestal een negatief beeld van het bedrijfsleven, waarin hebzucht de voornaamste drijfveer zou zijn. Deze voorstelling van zaken ondermijnt de legitimiteit van de markteconomie, schrijft Gerry van der List.
Elizabeth Holmes toonde al jong grote ambitie. De Amerikaanse had als meisje een poster van Steve Jobs aan de muur en droomde ervan net zoveel succes te boeken in het zakenleven als de topman van Apple. Een studie elektrotechniek en chemische technologie aan Stanford University bood de streber niet snel genoeg zicht op commercieel succes. Ze haakte al in het tweede jaar af om het gezondheidstechnologiebedrijf Theranos op te richten. Het leek een fantastisch succes te worden. Door de ontwikkeling van een zogenaamd revolutionaire bloedtest werd de waarde van haar onderneming in 2015 geschat op zo’n 9 miljard dollar. Holmes, toen 31, verwierf faam en aanzien als de jongste vrouwelijke miljardair van de Verenigde Staten.
Hoezo bevoordeelt het kapitalisme miljardairs? Het is omgekeerd! schrijft Sebastien Valkenberg
Daarna begon evenwel snel de neergang van Theranos. CEO Holmes bleek de boel enorm te hebben beduveld. Ze had de betrouwbaarheid van haar bloedtest bewust veel te zonnig voorgesteld en kreeg dientengevolge te maken met rechtszaken vanwege oplichting. Ze werd begin dit jaar schuldig bevonden aan enkele aanklachten en moet nu geduldig afwachten voor hoeveel jaar ze de gevangenis indraait.
Ondernemers komen er in het populaire amusement slecht vanaf
De behendigheid waarmee de criminele miljardair investeerders op het verkeerde been wist te zetten, komt mooi in beeld in The Dropout, met een glansrol voor Amanda Seyfried als Elizabeth Holmes. De serie wordt uitgezonden door Disney+, de streamingdienst die ook een ander waargebeurd verhaal in dramavorm presenteert. Dopesick draait om de schandalige praktijken van Purdue Pharma. Dit Amerikaanse farmaceutisch bedrijf bracht eind vorige eeuw OxyContin op de markt, een pijnstiller die zeer verslavend werkte en vele slachtoffers maakte. Michael Keaton is geweldig op dreef als arme huisarts die, misleid door de propaganda van de vertegenwoordigers van Purdue Pharma, het medicijn voorschrijft aan zijn patiënten en het uiteindelijk zelf gaat gebruiken, met catastrofale gevolgen.
The Dropout en zeker Dopesick zijn uitstekend gemaakte series die de aandacht vestigen op misstanden in het bedrijfsleven. Dit is een geliefd genre. Ondernemers komen er in het populaire amusement in de regel slecht vanaf. Het lijkt een door en door onfatsoenlijk volkje. Kijk naar WeCrashed, een portret van de hebzuchtige, onsympathieke, narcistische Israëlisch-Amerikaanse zakenman Adam Neumann die het start-upbedrijf WeWork naar de ondergang voerde na er eerst kapitalen aan te hebben verdiend. Of naar Billions, met Damian Lewis als fictieve hedgefonds-koning die nergens voor terugdeinst om zijn rijkdom te vergroten.
Het kapitalistische Hollywood veroordeelt vaak het kapitalisme
Nieuw is deze trend niet. De langlopende kijkcijferhit Dallas over de familie Ewing die in Texas fortuin vergaarde in de olie-industrie, bood een paar decennia geleden ook al geen positief beeld van het bedrijfsleven. Larry Hagman werd als de legendarische J.R. het prototype van de zakenman-schurk.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
- Bent u al abonnee, maar heeft u nog niet een account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.
Reeds op EWmagazine.nl geregistreerd?Log dan direct in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout
Uw sessie is verlopen
Wilt u opnieuw inloggen