Het begint in Den Haag te dagen dat Nederland vol is, schrijft Constanteyn Roelofs. Maar de politiek staat machteloos tegen de negatieve gevolgen van arbeidsmigratie.
De inkt van alle gewichtige reflecties twintig jaar na de moord op Pim Fortuyn was nog niet droog, of er plofte een brisant rapport van de arbeidsinspectie op de mat. Nederland is vol, stelt de inspectie. Stop met het aantrekken van arbeidsmigranten. Ons land en onze voorzieningen kunnen de influx niet meer aan en we hebben helemaal geen huizen om al die mensen te huisvesten.
Wekelijks verkent historicus Constanteyn Roelofs (1989) de tragikomische tegenstrijdigheden in economie en maatschappij.
De grenzen moeten dicht om ons land leefbaar te houden. Alle emotionele en ideologische discussies over migratie en de ideologische propaganda in de gevestigde media ten spijt, blijkt het uiteindelijk praktisch niet meer vol te houden om op de huidige voet voort te gaan. Krijgt onze voormalige collega bij dit blad toch gelijk, en dat vanuit de door hem zo verfoeide bureaucratie.
De migratie van oost naar west zal blijven bestaan
Het probleem van deze hele migratiediscussies is natuurlijk dat er maar weinig politiek aan is te doen. We moeten namelijk de grenzen openhouden door allerlei internationale verdragen waaraan we maar weinig democratisch kunnen veranderen. Om de Europese arbeidsmigratie (toch de hoeksteen van de EU) te stoppen, moeten we uit de EU en daar hebben we een pro-nexit-regering of een referendum voor nodig. Om allerlei demografische, politieke en staatsrechtelijke redenen is er geen politicus die zich daaraan waagt en zeker niet met genoeg democratische steun – het net van supranationale instellingen groeit, de democratische versplintering in eigen land neemt toe naarmate de lokale autonomie afkalft.
Lees ook: En het wordt alleen maar erger met de migratie. Niet om al te ongezellig te doen op de woensdagmiddag, maar de migratie van oost naar west in de EU zal blijven bestaan, zeker nu er duistere wolken boven de oostgrens hangen. De combinatie van technologische stagnatie en monetair wanbeleid concentreert de welvaart steeds meer in de handen van een kleine elite in een bepaald aantal steden in de ‘Blauwe Banaan’ (zoals Amsterdam), die een helotenklasse van schoonmakers en Deliveroos uit de rest van de Unie aantrekt.
Het goede voorbeeld van Pim Fortuyn opvolgen
Tot overmaat van ramp wil de EU méér gereguleerde arbeidsmigratie uit Noord-Afrika – een herhaling van het gastarbeidersproject dat op z’n zachtst gezegd tot wisselende resultaten heeft geleid (en waarop de opkomst van het fortuynisme rechtstreeks is terug te voeren.
We kunnen dus weinig anders doen dan passief afwachten tot de demografische bom barst. Misschien wordt het maar tijd om het goede voorbeeld van Pim Fortuyn te volgen en uit te zien naar een mooie villa in een vergrijzend dorp op het leeglopende Italiaanse platteland om daar de komende crisis uit te zitten, bij voorkeur met een ruim gesorteerde bibliotheek en dito wijnkelder. Een voorraad sigaren en wat gezellige hondjes mee – na mij de zondvloed.