Na de stevige nederlaag in de Assemblée, wachten de Franse president vijf lastige jaren, schrijft Robbert de Witt. En Europa zal gaan merken wat dat betekent voor het buitenlandse beleid van Emmanuel Macron.
Zo ben je een frisse nieuwkomer die Frankrijk weer glans wil geven en eindelijk hoopt te moderniseren, en zo ben je weer uit de gratie van de grillige Franse kiezer. Emmanuel Macron, met 44 jaar nog altijd een jonge president, zag zijn ster sinds zijn revolutionaire verkiezingszege vijf jaar geleden snel dalen.
Lees het commentaar van Robbert de Witt uit april terug: Zege Macron maskeert problemen die ook Nederland en EU raken
Revolutionair was het, want met een geheel nieuwe politieke beweging wist Macron traditioneel links én rechts te verslaan. Weg te vagen, zelfs. Hij mat zichzelf vervolgens een onbescheiden bestuursstijl aan die werd vergeleken met die van de Romeinse god Jupiter.
Macrons zege in april verbloemde diepe onvrede onder de Fransen
Maar in Frankrijk sneuvelen al te drieste vernieuwingsplannen als de straat in opstand komt. Dat merkte ook Macron. Afgelopen april werd hij – nipt – nog wel herkozen. Maar veel kiezers bleven thuis, en anderen stemden alleen op hem omdat zijn tegenstrever Marine Le Pen was. Macrons zege, schreef EW, verbloemt diepe onvrede in Frankrijk. Over hoge levenskosten, immigratie en integratie.
Bij de parlementsverkiezingen volgde zondag 19 juni de echte afstraffing: Macrons partij bleef ver van de gehoopte meerderheid. Macron zal moeten samenwerken met andere partijen. Die ruiken bloed en zullen hoge eisen stellen aan hun steun.
Verlamde Franse president zal van links en rechts worden aangevallen
Dat wordt lastig, want uiterst links en vooral uiterst rechts (opnieuw Le Pen) groeiden. Die moeten weinig hebben van Europese Unie en NAVO. Dus de rest van Europa zal de komende tijd wel merken hoezeer Macrons debacle nadreunt.
Parijs dreigt te verlammen, met een impopulaire president die vanaf beide flanken zal worden aangevallen.