Veel beleggers, al dan niet met pensioen, hopen op enig moment geld te verdienen met hun beleggingsportefeuilles. Dit kan een prima manier zijn om uw vermogen te laten renderen.
Helaas denken veel beleggers echter dat ze een portefeuille vol dividenduitkerende aandelen of rentedragende obligaties moeten hebben om deze kasstroom te genereren. Dit soort portefeuilles zal weliswaar een regelmatige kasstroom opleveren, maar kan u ook geld kosten als u niet oppast.
Het behalen van regelmatige inkomsten uit dividenden en vastrentende beleggingen klinkt prachtig. En het kan een geschikte strategie zijn voor een deel van uw portefeuille. Maar voor het leeuwendeel van uw belegbare activa is deze strategie wellicht minder aantrekkelijk: ze lijkt weliswaar waterdicht maar brengt wel degelijk een aantal risico’s met zich mee.
Vastrentende beleggingen zijn op korte termijn doorgaans minder volatiel dan aandelen, maar gaan gepaard met specifieke risico’s die vaak over het hoofd worden gezien. Zo dalen vastrentende beleggingen vaak in waarde als de rente stijgt. En wat gebeurt er als een obligatie die u 10 jaar geleden kocht en die 5 procent per jaar opbracht, komt te vervallen en een vergelijkbare, vervangende obligatie slechts 2 procent oplevert? Dit staat bekend als herbeleggingsrisico: wanneer uw obligatie vervalt, kunt u mogelijk geen vervangende belegging met een gelijksoortig risico- en rendementsprofiel vinden. Obligaties gaan daarnaast gepaard met wanbetalingsrisico – soms kan de lener de kredietverstrekker niet volledig terugbetalen.
Voor dividenduitkerende aandelen zijn ten minste twee risico’s het vermelden waard. Allereerst is er geen garantie dat een aandeel dividenden zal blijven uitkeren tegen het huidige percentage. Bedrijven kunnen dividenden verlagen wanneer ze in zwaar weer verkeren, en dat doen ze vaak ook. Er is ook een iets subtieler risico. Dividenduitkerende aandelen zijn veelal geconcentreerd in een paar marktsegmenten – zoals vastgoed, nutsdiensten, basisconsumptiegoederen en bepaalde onderdelen van communicatiediensten. Als u ervoor kiest enkel te beleggen in dividenduitkerende bedrijven, bent u mogelijk te weinig gespreid en loopt u een groter portefeuillerisico dan u zou wensen.
Wanneer u zich te veel richt op rente en dividenden om aan uw kasstroombehoeften te voldoen, is het ook nog eens mogelijk dat uw potentiële vermogensgroei afneemt. En de kans is groot dat u op lange termijn enige groei in uw portefeuille nodig hebt.
Eigenkweek-dividenden
“Eigenkweek-dividenden” – op selectieve wijze aandelen verkopen om kasstroom te genereren – kan een aantrekkelijkere manier zijn om “inkomsten” te genereren uit uw portefeuille. Eén groot voordeel: door een aandelenportefeuille zorgvuldig te beheren om regelmatig geld op te kunnen nemen, kunt u de groeimogelijkheden van aandelen op lange termijn nog beter benutten. Dit kan aanzienlijke belastingvoordelen opleveren. Voordat we deze voordelen nader toelichten, richten we ons op twee misvattingen die een struikelblok kunnen vormen voor beleggers.
Ten eerste gaan sommige beleggers er ten onrechte van uit dat rente en dividenden de beste en mogelijk zelfs enige bronnen van inkomsten uit hun beleggingsportefeuille zijn. Dit komt mogelijk doordat rente en dividenden vaak worden beschouwd als inkomsten bij uw belastingopgaaf; als u aandelen verkoopt daarentegen, wordt de opbrengst vaak aangemerkt als kapitaalwinst of -verlies. Het is echter – zowel vanuit beleggings- als fiscaal oogpunt – beter om te kijken waar uw kasstromen vandaan komen, zelfs als de bron van die kasstroom op uw belastingaangifte niet wordt aangemerkt als inkomsten. Bij het betalen van uw hypotheek, energierekening of de rekening van een restaurantbezoek kan het niemand wat schelen of het geld afkomstig is van een dividend, een obligatiecoupon of een aandelenverkoop. Dat zou voor u ook geen verschil moeten maken.
Ten tweede aarzelen sommige beleggers, met name gepensioneerden, om activa in hun portefeuille te verkopen om geld te kunnen opnemen. Vaak zijn ze bang dat door aandelen te verkopen en geld op te nemen de omvang van hun portefeuille zal afnemen (waar!), waardoor ze vroeg of laat zonder geld komen te zitten (niet per se waar!). Uiteraard moet u een verantwoord niveau van geldopnames bepalen, zodat u uw portefeuille zo lang als nodig voor uw pensioen kunt laten werken. Als uw portefeuille bijvoorbeeld 20% kleiner wordt en u er 10% van opneemt, dan zou uw portefeuille met 39% moeten toenemen om weer op het niveau van uw oorspronkelijke inleg te komen. Het risico dat u loopt met een portefeuille die te zeer gericht is op obligaties of dividenduitkerende aandelen is daarentegen voor veel beleggers minder duidelijk. Hoewel een dergelijke portefeuille regelmatige inkomsten oplevert, kan uw totaalrendement lager uitvallen dan bij een aandelenportefeuille, waardoor uw portefeuille wellicht niet voldoende groeit om gelijke tred te houden met de inflatie.[i]
Door het accent te leggen op eigenkweek-dividenden blijft u belegd in aandelen – de activaklasse met het hoogste gemiddelde rendement op jaarbasis. En als u portefeuillegroei nodig hebt, kunnen aandelen aantrekkelijk of gewoonweg noodzakelijk zijn. Hoewel obligaties op korte termijn minder volatiel zijn, hebben aandelen op lange termijn, bijvoorbeeld 30 jaar, een lagere volatiliteit dan obligaties (wat kan worden afgemeten aan de standaarddeviatie, een veelgebruikte maatstaf voor volatiliteit) en een hoger rendement.[ii]
Het gebruik van eigenkweek-dividenden om kasstroom te genereren uit een aandelenportefeuille kan een flexibele en fiscaal aantrekkelijke strategie zijn. Aandelen kunnen doorgaans gemakkelijker worden gekocht en verkocht dan afzonderlijke vastrentende waarden, dus kunt u uw portefeuille waar nodig herschikken. Als u regelmatig geld moet opnemen, is het een goed idee om te allen tijde voor enkele maanden uitgaven aan contanten in uw portefeuille te houden. Zo komt u niet onder druk te staan om elke maand opnieuw aandelen te verkopen en kunt u op praktische gronden besluiten welke posities u verkoopt en wanneer. Ook vanuit fiscaal oogpunt kunnen eigenkweek-dividenden voordelig zijn. De vermogenswinstbelasting op de koersstijging van aandelen op lange termijn kan lager uitvallen dan de belasting op vastrentende waarden of dividenden. En als u een aandeel met verlies verkoopt, kunt u dat inbrengen als compensatie voor gerealiseerde kapitaalwinsten. Door dit alles kan het selectief verkopen van aandelen een fiscaal interessante strategie zijn, die u bovendien meer kansen biedt om uw portefeuille te laten groeien.
Als het gaat om het genereren van inkomsten uit uw beleggingsportefeuille, kan het verstandig zijn om verder te kijken dan dividenden en rente, met name als u een lange beleggingshorizon hebt en uw portefeuille wilt laten groeien. Staar u niet blind op dividenden en rente, want dit kan uw beleggingsmogelijkheden onnodig beperken, en overweeg eigenkweek-dividenden – op selectieve wijze aandelen verkopen om kasstroom te genereren. Hierdoor kunt u uw portefeuille flexibel beheren en toch belegd blijven in de aandelen die naar uw idee het best presteren, zonder dat u zich hoeft te beperken tot aandelen die dividend uitkeren.
Fisher Investments Nederland is het Nederlandse bijkantoor van Fisher Investments Europe Limited. Fisher Investments Nederland is ingeschreven bij de Nederlandse Kamer van Koophandel onder nummer 57731446. Als Nederlands bijkantoor van Fisher Investments Europe Limited staat Fisher Investments Nederland onder toezicht van de Britse toezichthouder FCA en, op basis van kennisgeving, van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Fisher Investments Europe Limited is geautoriseerd en gereguleerd door de Britse toezichthouder Financial Conduct Authority (FCA-nummer 191609). Het is geregistreerd in Engeland (ondernemingsnummer 3850593). Fisher Investments Europe Limited heeft als maatschappelijke zetel: 2nd Floor, 6-10 Whitfield Street, London, W1T 2RE, Verenigd Koninkrijk.
Fisher Investments Europe Limited besteedt het portefeuillebeheer uit aan zijn moedermaatschappij, Fisher Asset Management, LLC, dat opereert onder de naam Fisher Investments, gevestigd is in de VS en onder toezicht van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission staat. Beleggen op de beurs brengt het risico van verlies met zich mee en er is geen garantie dat het belegde kapitaal geheel of gedeeltelijk terugbetaald zal worden. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie of betrouwbare indicatie van toekomstig rendement. De waarde en opbrengst van de beleggingen volgen de schommelingen van de wereldwijde aandelenmarkten en van de internationale wisselkoersen.
[i] Totaalrendement is een maatstaf voor zowel vermogensgroei als inkomsten (zoals rente en dividenden).
[ii] Global Financial Data, Inc., per 31/07/2018. Gemiddeld rendement van 01/01/1950 tot 31/12/2017. Het aandelenrendement is gebaseerd op de World Return Index van Global Financial Data Inc., omgerekend naar EUR. De World Return Index is gebaseerd op de berekeningen van GFD van het totaalrendement voor 1970. Dit zijn schattingen van GFD voor de berekening van de waarden van de World Index voor 1970 en geen officiële waarden. GFD maakte tot 1969 voor de berekening van het totaalrendement van de World Index gebruik van specifieke wegingen en sinds 1970 van officiële dagelijkse cijfers. Het rendement op vastrentende effecten is gebaseerd op de Global USD Total Return Government Bond Index van Global Financial Data, Inc., omgerekend naar EUR. De standaarddeviatie meet de spreiding van cijfers rondom het gemiddelde en wordt gebruikt als een maatstaf voor risico. Hoe meer het rendement van een product schommelt, des te groter de standaarddeviatie ervan. Daarom verdient een lagere standaarddeviatie doorgaans de voorkeur.