Brieven van Elsevier-lezers

'ANP'

Brieven moeten gaan over recent verschenen artikelen, niet langer zijn dan 150 woorden en voorzien zijn van naam en adres. Afzenders verlenen onherroepelijk toe­stemming voor redigeren en openbaarmaking. Adres: Elsevier, Postbus 152, 1000 AD Amsterdam of brieven.elsevier@elsevier.nl

Fastfitter

Ron Kosterman gooit in zijn column ‘Het nut van een second opinion‘ (13 juni) een specialistische diagnose door een professionele garage op één hoop met het uitvoeren van een simpele APK door een fastfitter. En daar gaat het mis. Kosterman ging voor een specialistische reparatie naar een merkdealer.

Die constateerde tijdens de werkzaamheden dat de katalysator defect was en moest worden vervangen. Dat zou 675 euro kosten. Dat vond Kosterman te veel. En dus ging hij naar een fastfitter. Die voerde een APK uit en keurde de auto goed. Voor 43 euro en 95 cent.

Uit niets in de column blijkt dat Kosterman aan de fastfitter heeft gevraagd om de kapotte katalysator te vervangen of controleren. En omdat controle van de katalysator geen onderdeel van de APK is, komt het defect bij een simpele APK niet naar boven.
Hoezo second opinion? En Kosterman rijdt willens en wetens door met een kapotte katalysator. Met alle gevolgen van dien voor het milieu en de volksgezondheid.

Peter Niesink, algemeen directeur BOVAG, Bunnik

Vereniging

In België bestaan verscheidene verenigingen voor Nederlanders die daar wonen. Zoals de Nederlandse Vereniging in Brussel, opgericht in 1906 en beschreven in ‘Een leven lang Brussel‘ (20 juni), en de Hollandse Club in Antwerpen van 1879.

Van deze clubs is de Brusselse, gesticht als herensociëteit, vooruitstrevend en volgt deze de ontwikkelingen van de tijd. Zo zijn onder meer sinds 1988 ook vrouwen welkom als lid en wordt er rekening gehouden met de behoeften en zorgen van het veelal oudere ledenbestand.

Bij de 135 jaar tellende Hollandse Club in Antwerpen wordt, ondanks het bij de oprichting ­beoogde ‘gezellig verkeer onder Nederlanders’ een beleid uit de historie gevolgd, waarbij vrouwen geen lid mogen zijn en zij op bijeenkomsten en bij voordrachten worden geweigerd. Slechts bij filmvertoningen en enkele diners zijn vrouwen welkom, en dat in 2015…

Hanneke Spee, Brasschaat ­(België)

Greenpeace (3)

In ‘Greenpeace verziekt het voor ons allemaal‘ (13 juni) komt de steenstortactie in de Noordzee van Greenpeace ter sprake. Wouter van der Heij van de Waddenvereniging is bepaald niet ingenomen met deze actie.

Binnenkort verwacht ik een soortgelijke storting op de start- en landingsbanen van de luchthavens Schiphol en Eindhoven en op de autosnelwegen om de verbranding van fossiele brandstoffen en de uitstoot van vele tonnen CO2 te voorkomen.

Greenpeace zou in plaats van sensationele en peperdure acties het gebruik van de pulskor moeten subsidiëren, waarbij platvissen op de zeebodem niet door een zware ketting worden opgeschrikt, maar door elektrische schokjes.

Deze vistechniek, die al voor 90 procent op de kotters wordt toegepast, levert ook een grote brandstofbesparing op en een sterke reductie van de CO2-uitstoot.
J. ten Hagen, Poederoijen

Magna Carta

Goed dat Elsevier met ‘Primeur: de vorst op het matje‘ (6 juni) aandacht besteedt aan de Magna Carta, een voor de wording van de liberale rechtsstaat ook buiten Engeland belangrijk document dat in juni zijn achthonderdste verjaardag vierde.

Ten onrechte stelt de auteur echter dat de Engelse koning John het document zou hebben ondertekend. Zijn handtekening is niet onder het document te vinden. Koning John heeft zijn instemming laten blijken door er het koninklijke zegel aan te hechten.

Fraai voorts dat Elsevier delen van de tekst zelf afdrukt. Deze tekstfragmenten worden aangekondigd als ‘De meest vooruitstrevende clausules’. Maar de meest vooruitstrevende van allemaal wordt niet aangehaald. Dat is nummer 61.

Toegegeven: het is de langste clausule. Hierin staat dat de baronnen uit hun midden 25 mannen kunnen kiezen die klachten over schendingen van de Magna Carta door de koning in behandeling kunnen nemen en bevoegd zijn om er een bindend besluit over te nemen. Werd het besluit niet unaniem genomen, dan zou het oordeel van de meerderheid bepalend zijn.

Verder mocht iedere inwoner die dat wenste een eed van trouw aan deze 25 baronnen afleggen. Koning John erkende hiermee een machtscentrum naast hemzelf, waarop hij geen greep had. Dat hij de Magna Carta ruim twee maanden later door de paus nietig liet verklaren, doet aan de principiële, ronduit revolutionaire doorbraak geen afbreuk.

Patrick van Schie, historicus en directeur van de TeldersStichting, Den Haag

Correcties

In ‘Huwelijk’ (27 juni) staat dat de gehuwde zussen Marian en Linda in Wirdum wonen. Dit moet zijn: Eenrum.

In de column ‘De onstuimige sultan’ (13 juni) van Arend Jan Boekestijn staat dat Constantinopel 526 jaar geleden werd ingenomen. Dit was 562 jaar geleden.
De redactie