Brieven moeten gaan over recent verschenen artikelen, niet langer zijn dan 150 woorden en voorzien zijn van naam en adres. Afzenders verlenen onherroepelijk toestemming voor redigeren en openbaarmaking.
Overnames
Syp Wynia stelt in ‘Overmoedige bazen kopen bedrijven op gevoel‘ (1 augustus, pagina 51) dat hun ego CEO’s tot onverantwoorde overnames drijft. Hoe anders is het in het midden- en kleinbedrijf, waar een overname vaak tot stand komt tussen twee directeur-grootaandeelhouders (dga’s) die beiden persoonlijk risico lopen.
Onlangs berekende het Centrum voor Bedrijfsopvolging dat tijdens de crisis het percentage dga’s van 55-plus flink is gestegen, van 25 naar 29,4. Eén op de zes dga’s is zelfs 60-plus. Dat betekent dat we een aantal boeiende jaren voor de boeg hebben met overnames die worden gedreven door groei, ambitie en passie. David Uijl, Abcoude
KLM
Het commentaar ‘Nationale trots?‘ van Eric Vrijsen (1 augustus, pagina 12) is mij uit het hart gegrepen. Zelf heb ik meegemaakt dat een vertraagde KLM-vlucht uit Singapore met het zicht op Schiphol een tussenstop moest maken in Berlijn.
Het cabinepersoneel dreigde te lange werktijden te maken en moest worden vervangen door een nieuwe ploeg die de landing op Schiphol ging verzorgen. De gezagvoerder deelde mee dat er wél piloten aan boord waren die voldoende rust hadden genoten om de reis te kunnen voortzetten. De verse crew werd met een extra vlucht van Schiphol naar Berlijn gebracht.
De enorme kosten en extra vertraging resulteerde in onvrede bij alle passagiers én de gehele bemanning, vooral het cabinepersoneel (‘We hadden graag doorgevlogen, maar dat mag niet van de bond’).
Onvoorstelbaar dat een gezagvoerder niet het gezag heeft om in zo’n situatie de regels van een bond terzijde te schuiven of dat niemand op het hoofdkantoor de juiste beslissing durft te nemen, namelijk doorvliegen. P.A.M. de Moel, Ridderkerk
KLM (2)
Het commentaar van Eric Vrijsen is weinig uitgebalanceerd, anders gezegd: het is geheel geschreven naar Midden-Oosten-
maatstaven. De strekking is: hou op met zeuren, protectionisme helpt niet en het ligt aan het te dure personeel. (Mijn woorden.)
Naast goed gedocumenteerde bewijsvoering van de Amerikanen heeft het er alle schijn van dat Emirates, Etihad en Qatar Airways excessieve staatssteun genieten. Je kunt geen voetbalwedstijd kijken of je ziet de naam van Emirates op de shirts staan. Om maar te zwijgen over golf, Formule 1 en tennis. Dat gaat om honderden miljoenen.
Ze hebben samen zeshonderd (zeshonderd!) langeafstandsvliegtuigen in bestelling voor het astronomische bedrag van 180 miljard euro. In dit tempo en met deze omvang is dat onmogelijk vanuit normale bedrijfsvoering. Wij kunnen in Europa met elke maatschappij in de wereld concurreren, maar niet met overheden. Wij vragen daarom om een gelijk speelveld en handhaving daarvan in het belang van veel Europese werkgelegenheid.
Oneerlijk spel met een gele of rode kaart bestraffen, is geen protectionisme. Nee, dat zou slechts handhaving zijn en bovenal terecht. Steven Verhagen, president Vereniging Nederlandse Verkeersvliegers, Badhoevedorp
Containerschip
Met belangstelling heb ik ‘Eén obstakel minder in het Noordzeekanaal‘ gelezen (8 augustus, pagina 28). De informatie over de Emma Maersk is echter niet helemaal juist.
De Emma Maersk en haar zeven zusterschepen kunnen elk 14.800 TEU meenemen. TEU staat voor twenty foot equivalent unit, de zogenoemde 20-voets-container. De schepen uit de Triple E-klasse nemen er elk 17.300 mee. Van dit type heeft de rederij er nu twintig in de vaart. Verder vond ik het een leerzaam artikel. F.J.M. van Eekert, Rozenburg