Kamala Harris moet plots een opvolger voor zichzelf vinden na haar promotie tot presidentskandidaat. De running mate is voor Harris een cruciale keuze. Ze heeft de kans om haar eigen profiel te verbreden, maar moet dan wel de juiste keuze maken.
‘Wie het weet, zwijgt en wie niets weet, spreekt’ zei Patrick Dillon, oud medewerker van Barack Obama, op X over de speculaties over de naam van de vicepresidentskandidaat van Harris. Het adagium vat de zoektocht naar deze persoon samen. Waar de ideale vicepresident aan voldoet, hangt maar net af van de presidentskandidaat.
Lees verder onder de tweet
Never a more classic “those who talk don’t know, and those who know don’t talk” situation than a veepstakes https://t.co/KVPZDF1KR7
— Patrick Dillon (@mpdillon) July 23, 2024
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Traditiegetrouw kiezen presidentskandidaten een Veep die de eigen tekortkomingen aanvult. Daarom koos in 2008 de onervaren Barack Obama voor politiek mastodont Joe Biden die 40 jaar politieke ervaring meebracht. In 2016 koos Donald Trump voor Mike Pence. De christelijke Republikein versterkte Trumps profiel bij de voor Republikeinen belangrijke evangelische kiezer.
Met die overwegingen in het achterhoofd zal Harris vermoedelijk een blanke, mannelijke en gematigde Democraat kiezen. Daarmee spreekt ze waarschijnlijk eerder extra kiezers aan dan met de keuze voor een progressieve vrouw of een zwarte man naast haar. De drie belangrijkste kanshebbers op een rij:
1. Josh Shapiro
Geen staat is zo belangrijk als Pennsylvania om te winnen op 5 november. De staat is liefst 19 kiesmannen waard, het hoogste aantal van alle Swing States (de staten die vaak afwisselen tussen de twee partijen). In 2016 ging de staat naar Trump, vier jaar later naar Biden.
De gouverneur van de staat is sinds 2023 een Democraat, Josh Shapiro. Eerder was hij, net als Harris in Californië, minister van Justitie van de Staat. Hij gooit na een jaar in zijn ambt als gouverneur hoge ogen onder kiezers in Pennsylvania. De 51-jarige Shapiro is Joods en sprak zich in felle bewoordingen uit over de protesten op Universiteiten wegens de oorlog van Israël in Gaza.
Met Shapiro verzekert Harris zich van een partner die weet hoe te winnen in Pennsylvania, maar geen ervaring heeft in Washington D.C. Harris loopt zelf ook pas sinds 2016 rond in de hoofdstad.
2. Mark Kelly
Ook Mark Kelly kan schermen met een voordeel in een Swing State. Kelly (60) is Senator namens Arizona, de staat in het zuidwesten aan de grens met Mexico waar Democraten de afgelopen jaren een snelle opmars maken. Traditioneel was Arizona een Republikeinse staat, maar Biden wist er in 2020 te winnen. Hetzelfde jaar dat Kelly als eerste Democraat sinds 1962 een race om een Senaatszetel in Arizona won.
Het noodlot bracht Kelly tot zijn politieke carrière. De voormalig marinier diende tijdens de Golfoorlog en werd daarna astronaut in dienst van NASA. Hij maakte vier ruimtereizen. Vlak voor zijn laatste ruimtereis in 2011 werd Kelly’s vrouw en Congreslid Gabrielle Giffords neergeschoten bij een politieke bijeenkomst in een supermarkt. Giffords overleefde de aanslag waar zes mensen stierven, maar liep ernstig hersenletsel op. Kelly begon daarop samen met zijn vrouw een non-profitorganisatie die zich inzette voor strengere wapenwetgeving.
Net als Shapiro brengt Kelly een belangrijke staat in handbereik van Harris. Ook zijn achtergrond als militair en astronaut verkopen goed in de Amerikaanse politiek. Hij zou de eerste vicepresident zijn die ooit buiten aarde is geweest.
3. Roy Cooper
Kelly en Shapiro hebben nog enige flair, maar Roy Cooper zou voor Harris een keuze voor pure degelijkheid zijn. De gouverneur van North Carolina is bezig aan zijn tweede termijn in de doorgaans Republikeinse staat. Democraten hopen al jaren weer eens in North Carolina te winnen bij de presidentiële verkiezingen. Dat lukte Barack Obama voor het laatst in 2008.
De 67-jarige Cooper heeft een lange politieke carrière in de staat. Na zijn studie begon hij als advocaat. In 1985 werd hij verkozen in het parlement van North Carolina. Later werd hij van 2001 tot 2017 net als Shapiro en Harris minister van Justitie. Hij diende gelijktijdig met Harris tussen 2011 en 2017.
De resultaten van Cooper in North Carolina draaien meer om wat hij weet tegen te houden, dan wat hij voor elkaar weet te krijgen. Als gouverneur sprak Cooper vaker zijn veto uit over wetten uit het parlement dan al zijn voorgangers bij elkaar opgeteld. Dat ging onder meer om wetsvoorstellen die het abortusrecht inperken en wapenwetten versoepelden.