President Abraham Lincoln was op 19 november 1863 in twee minuten uitgesproken. Toch werd zijn Gettysburg Address van slechts 272 woorden wereldberoemd.
Abraham Lincoln had het mis. In zijn toespraak op 19 november 1863, bij de inwijding van de erebegraafplaats in Gettysburg, had hij voorspeld dat de wereld zich niet lang zou herinneren wat hij er zei. Onvergankelijke roem was volgens de Amerikaanse president (in het ambt van 1861 tot 1865) slechts voorbehouden aan de duizenden die hier vijf maanden eerder het leven hadden gelaten.
De woorden van Lincoln leven nog steeds voort. Zelfs in Nederland zijn er mensen die deze address (toespraak) uit het hoofd kunnen memoreren. Behalve door het meeslepende karakter van de tekst, worden zij daarbij zeker ook geholpen doordat de toespraak slechts 272 woorden telt. Edward Everett, een toen bekende politicus en rector magnificus van Harvard, had vlak voor de president het woord gevoerd en daarvoor meer dan twee uur nodig gehad. Lincoln was in twee minuten klaar.
Lincolns 272 woorden vonden zo veel weerklank omdat ze als een elixer voor het door de Burgeroorlog (1861-1865) geteisterde land werkten. Lincoln greep terug op elementen uit de Onafhankelijkheidsverklaring van 4 juli 1776 en presenteerde een overwinning in de oorlog tegen het Zuiden als de lakmoesproef voor het voortbestaan van een natie gegrondvest op die verheven beginselen. Zo liet hij de Amerikanen zien waar het een kleine negentig jaar eerder allemaal om was begonnen: een groots experiment dat een gedurfd vervolg verdiende.
Slagveld bezaaid met lijken
Het was midden in de Burgeroorlog, in de eerste dagen van juli, toen de legers van generaal George Gordon Meade voor de Unie en generaal Robert E. Lee van het opstandige Zuiden – beiden met ongeveer honderdduizend man – onder in deze uithoek van Pennsylvania met ongekend geweld op elkaar waren gestoten. Het slagveld lag bezaaid met duizenden lijken, die bij de inwijding van de begraafplaats nog lang niet allemaal waren opgeruimd. Stank en vogels.
De tekst van Lincoln is zó kort dat het mogelijk is om haar ‘na te lopen’. Hij begint met de tijdsaanduiding ‘score‘ (twintig jaar) die sindsdien in onbruik is geraakt. Zijn toehoorders worden eraan herinnerd dat hun voorouders 87 jaar eerder een nieuwe natie hebben gesticht, een vrucht van de vrijheid, en toegewijd aan het beginsel dat alle mensen gelijk geschapen zijn. De Burgeroorlog waarin het land was verwikkeld, vormt een test of een land dat op dat beginsel is gebouwd het lang volhoudt.
Van het volk, door het volk, voor het volk
In een breder verband gezien, vervolgt Lincoln, valt er voor ons hier niets in te wijden of op te dragen. De levenden die hier vochten, de doden die hier vielen, hebben grond gewijd, en wat zouden wij er nog aan kunnen toevoegen? Het is onze opdracht om hun werk voort te zetten, dat we ervoor zorgen dat deze doden niet tevergeefs zullen zijn gestorven, dat deze natie onder God een nieuwe geboorte van vrijheid zal kennen en dat een regering van het volk, door het volk en voor het volk niet zal verdwijnen van de aarde.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Four score and seven years ago our fathers brought forth on this continent, a new nation, conceived in Liberty, and dedicated to the proposition that all men are created equal.
Now we are engaged in a great civil war, testing whether that nation, or any nation so conceived and so dedicated, can long endure. We are met on a great battle-field of that war. We have come to dedicate a portion of that field, as a final resting place for those who here gave their lives that that nation might live. It is altogether fitting and proper that we should do this.
But, in a larger sense, we can not dedicate — we can not consecrate — we can not hallow — this ground. The brave men, living and dead, who struggled here, have consecrated it, far above our poor power to add or detract. The world will little note, nor long remember what we say here, but it can never forget what they did here. It is for us the living, rather, to be dedicated here to the unfinished work which they who fought here have thus far so nobly advanced. It is rather for us to be here dedicated to the great task remaining before us — that from these honored dead we take increased devotion to that cause for which they gave the last full measure of devotion — that we here highly resolve that these dead shall not have died in vain — that this nation, under God, shall have a new birth of freedom — and that government of the people, by the people, for the people, shall not perish from the earth.
Abraham Lincoln
November 19, 1863
Wilt u wekelijks het laatste nieuws over Amerika ontvangen? Meld u dan aan voor onze nieuwsbrief van American Dreamers!