Tussen de kusten: regen en jazz in Louisiana

Louisiana

Van de 48 aaneengesloten staten is Louisiana de meest regenachtige. Logischerwijs zitten de inwoners vaak binnen, luisterend naar jazz en weg van de regen en alligators.

Baton Rouge

Slechte wegen en plotselinge regenbuien begroeten je na het oversteken van de staatsgrens tussen Texas en Louisiana. Nadat je de controle over het stuur hebt teruggewonnen en de ruitenwissers op volle stand werken, valt een drietal zaken op. In plaats van een zachte berm of een vluchtstrook zijn er langs de wegen in Louisiana louter kapotte autobanden, dode gordeldieren (met de gepaste bijnaam ‘Louisiana snelheidsdrempels’) en billboards van verkeersadvocaat Gordon McKernan te vinden. Naast zijn gladde glimlach, is Gordon’s Better Call Saul-achtige slogan, ‘Get Gordon, get it done,’ goed te lezen. Na de verbazing over de enorme hoeveelheid billboards van Gordon te hebben verwerkt (regelmatig heeft hij een billboard bovenop een ander billboard staan), moest er verder onderzoek worden gedaan. Gordon blijkt een ware internetcultheld in Louisiana, inclusief actieve fan-pagina.

Ondanks dat Louisiana een bevolkingsaantal van ruim 4.600.000 heeft, wonen de meeste mensen nog op het platteland. Er zijn maar vier steden met meer dan 100.000 inwoners, waarvan New Orleans met ongeveer 390.000 inwoners de grootste is. We besloten te overnachten in Baton Rouge voordat we de volgende ochtend naar New Orleans zouden vertrekken. Tenminste, dat was het plan. Eenmaal aangekomen in Baton Rouge bleek de AirBnB een dag te laat te zijn geboekt. Dit betekende dat we een hele dag zouden moeten besteden in Baton Rouge.

AmericanDreamersMeld je hier gratis aan voor de Amerika Update, de wekelijkse nieuwsbrief met de laatste ontwikkelingen over de Verenigde Staten. Elke vrijdag in je mailbox.

Baton Rouge is de hoofdstad van Louisiana en is in 1721 gesticht door de Fransen, waardoor het ouder is dan de Verenigde Staten zelf. Het oude Capitool, de zetel van de staatsoverheid, bleek een mooie eerste bezienswaardigheid. Het oude Capitool werd gebouwd als een Gotisch middeleeuws kasteel en valt daarom erg op in een Amerikaanse stad. Waarom dit mooie gebouw niet meer het Capitool is, wordt uitgelegd in het museum dat er nu in gehuisvest is. De excentrieke gouverneur van Louisiana, Huey Long, liet in 1930 een groter Capitool bouwen, tot op heden met een hoogte van 137 meter het hoogste Capitool van het land. Long werd door president Frederick Roosevelt beschreven als ‘een van de twee meest gevaarlijke mannen in Amerika.’ Long was van plan om het op te nemen tegen Roosevelt tijdens de presidentsverkiezingen in 1936, maar werd in 1935 vermoord.

Huey’s nieuwe Capitool was hierna een logische volgende bestemming. Zijn nieuwe Capitool heeft iets weg van het Empire State Building in New York en komt 26 meter te kort om het hoogste punt in de hele staat te zijn. Als je bovenaan het gebouw staat heb je een goed uitzicht over heel Baton Rouge en de Mississippirivier. Daarnaast kun je in de verte zien wat voor weer het later zal worden in de stad en aangezien Baton Rouge in Louisiana ligt, is dat meestal nat.

Baton Rouge Capitool
Baton Rouge Capitool

Het Louisiana staatsmuseum, waar de hele geschiedenis van het gebied wordt verteld, ligt ook in de stad. Zo wordt er ingegaan op de Franse kolonisatie, Spaanse aanwezigheid, de slag bij New Orleans in 1815, de stoomboten op de Mississippi, de Eerste en Tweede Wereldoorlog en natuurlijk de meest recente ramp: Katrina. Deze orkaan raasde in 2005 door de stad en staat, met 1.245 doden als gevolg.

Louisiana is een erg drassig, moerasachtig gebied met veel dichte begroeiing. Dit is het perfecte leefklimaat voor de alligator, waarvan er naar schatting twee miljoen in Louisiana rondzwemmen. Alligator is dan ook een lokale delicatesse (natuurlijk gefrituurd). De smaak doet denken aan een soort amfibische kip met de spierachtige structuur van een garnaal. Erg smakelijk dus. Ook vertelde een barman over de lokale criminaliteit: ‘Er is hier een groep zwervers die zichzelf de tunnelratten noemen. En de tunnelratten maken geen grappen.’

New Orleans

De volgende dag zou eindelijk de hoofdstad van de jazzmuziek, New Orleans, worden bereikt. New Orleans heeft van haar trotse inwoners de bijnaam Nola gekregen. We besloten een AirBnB te boeken op de grens tussen de buurten Bywater en St. Claude. Achteraf bleek dit geen al te beste keuze, aangezien een recensie toekomstige bezoekers waarschuwde voor agressieve, gewapende buurtbewoners. Toch zijn AirBnB’s vaak, naast motels, een goedkopere optie dan hostels in Amerikaanse steden. Het is mogelijk om een slaapkamer met meerdere bedden te vinden voor meestal tussen de $20 en $50 per nacht (€17 tot €43), afhankelijk van de locatie. Met twee of meer is zo’n prijs erg redelijk.

De gastvrouw bleek, ondanks haar afschrikkende gezichtstatoeages, erg behulpzaam en vriendelijk. Op de eerste verdieping van haar huis was van een deur de onderste helft duidelijk beschadigd. Net daarboven stond ‘Katrina was hier’ gekerfd. Dit liet de impact van de orkaan goed  zien. Op een foto in een andere kamer was te zien hoe onze gastvrouw bovenop haar ingestorte huis stond met een groot boord met de tekst ‘Ik ga nooit weg. Ik hou van Nola,’ waarschijnlijk vanuit een helikopter gefotografeerd.

'Katrina was here' - de deur in de AirBnB
‘Katrina was here’ – de deur in de AirBnB

Het was tijd om de beroemde Franse buurt in de stad te bezoeken. De Bourbon straat is hier de grootste attractie, waar veel clubs, restaurants en jazzcafés zijn gevestigd. The Funky Pirate Blues Club bleek al gauw favoriet, met op beide avonden live optredens van de jazzband Willie Lockett & The Blues Krewe. Willie speelt al blues en jazz sinds eind jaren zestig, en zijn band speelde komische, maar ook muzikaal sterke nummers als ‘Little Wings’ en ‘Kiss My Ass Baby, I Won’t Take Your Shit No More’.

Behalve Jazz staat New Orleans vooral bekend om voodoo. Voodoo is een soort occulte religie, veel voorkomend in West-Afrika en Haïti, vanuit waar het New Orleans heeft bereikt. Het is mogelijk om een tour door de stad langs alle voodoogebouwen te nemen, waarbij de gids vertelt over de inwoners en elk verhaal afsluit met een erg slechte oneliner. Een dergelijke tour eindigt meestal in de beroemde St. Louis 1 begraafplaats. Hier is de tombe van de beruchte voodoopriesteres Marie Laveau te vinden, evenals, om onduidelijke redenen, de toekomstige tombe van acteur Nicolas Cage.

Een van de beste plekken om te bezoeken in New Orleans is het Nationale Tweede Wereldoorlog Museum. Het museum is gigantisch en is in 2017 door reiswebsite TripAdvisor als het op één na beste museum ter wereld gekozen. Wat vooral opvalt aan het museum, behalve de omvang, is het gebrek aan enig censuur of oppoetsen van de nationale geschiedenis. De eigen Amerikaanse geschiedenis van de internering van Japans-Amerikanen tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt uitgebreid en nederig behandeld, wat een bewonderenswaardige zet van het museum is.

Het Nationale Tweede Wereldoorlog Museum in New Orleans
Het Nationale Tweede Wereldoorlog Museum in New Orleans

Na drie dagen de straten van ‘Nola’ te hebben ontdekt, was het weer tijd om terug te gaan naar Texas. We lieten de billboards van Gordon, de tunnelratten en Willie achter ons. We waren gewend geraakt aan de Amerikaanse afstanden: de rit naar Houston vanuit New Orleans was slechts 560 kilometer.

Klik hier om terug te gaan naar het hoofdartikel.