New Mexico is de op vier na grootste staat van Amerika. Toch wonen er bijna twee keer zoveel mensen in het kleine Connecticut als in New Mexico. Laat dit je niet afschrikken, er is alle reden om de staat te bezoeken.
Albuquerque
Toen we een algemene planning maakten van de reis leek het alsof New Mexico een ‘drive through state’ zou zijn, waar we behalve korte bezoekjes alleen zouden tanken en overnachten om snel door te gaan naar Colorado. Toch bleken er erg mooie plekken te zijn in deze onderschatte staat. Bij onze eerste stop, Albuquerque, was dit nog niet het geval. Er valt niet heel veel over deze grote doch vrij saaie stad te zeggen.
Meld je hier gratis aan voor de Amerika Update, de wekelijkse nieuwsbrief met de laatste ontwikkelingen over de Verenigde Staten. Elke vrijdag in je mailbox.
Het Nationale Museum van Nucleaire Wetenschap & Geschiedenis is niet onvermakelijk, maar de top-drie van leukste musea zal het niet halen. De enige bron van enthousiasme in de stad was voor ons het huis waarin Walter White en zijn gezin woonden in de televisieserie Breaking Bad. De huidige bewoners van 308 Negra Arroyo Lane (of het werkelijke adres: 3828 Piermont Drive) deelden ons enthousiasme helaas niet. Het huis is omheind met een ijzeren hek. Bij de poort hangt een groot boord met de tekst: ‘Maak je foto en laat ons met rust’.
Santa Fe
De tweede stop in New Mexico was Santa Fe. De hoofdstad van de staat is met zo’n 80.000 inwoners relatief klein. Alleen een bezoek aan het Capitool stond op het lijstje, maar algauw bleek dat er veel meer te zien is in Santa Fe. We besloten er uiteindelijk twee dagen te blijven.
Wettelijk vastgelegd is dat elk gebouw in Santa Fe, inclusief het Capitool, in Pueblo-architectuurstijl moet worden gebouwd. Dit betekent dat alle gebouwen uit een rood soort zandsteen bestaan en ronde hoeken en platte daken hebben. Hierdoor heeft Santa Fe een erg afwijkend uiterlijk, vergeleken met de uit veel glas en beton opgetrokken Amerikaanse steden. Daarnaast is de stad het culturele centrum van de staat, vergelijkbaar met Austin in Texas. In Santa Fe woont een groot aantal schrijvers en beeldend kunstenaars. Geen wonder dus dat het Capitool gevuld is met veel schilderijen en beelden van lokale kunstenaars. Ook de sfeer is er anders, een stuk rustiger. In Baton Rouge en Austin word je bij binnenkomst begroet door gewapende bewakers en detectiepoortjes. Heel anders gaat het er aan toe in Santa Fe. Een baliemedewerker, blij om bezoekers te zien, vroeg of we het gastenboek wilden tekenen.
De kleine binnenstad is gevuld met cafés, markten en winkeltjes, vol lokale prullaria en gerund door bejaarde hippies. Santa Fe is rijk aan musea met inheemse Amerikaanse kunst en kent ook een museum gewijd aan een Amerikaanse schilder van wereldfaam: Georgia O’Keeffe (1887-1986). Santa Fe ligt in een vallei en is omringd door natuurgebieden, die een mooi uitzicht op de stad bieden.
Taos en de Rio Grande
De laatste stop in New Mexico was Taos. Het kleine dorpje is vernoemd naar het naastgelegen Pueblo de Taos, een oude nederzetting van de Pueblo-indianen, gebouwd tussen 1000 en 1450. De bouwstijl van deze indianen vormde de inspiratiebron voor de architectuur in Santa Fe.
De laatste dagen hadden we genoeg in bedden geslapen en de Rio Grande-rivier lag dichtbij. Langs de rivier ligt een aantal plekken om een tent op te zetten. We kozen uiteindelijk voor een rustig plekje zo’n vijftig meter van de rivier. Er zat slechts één andere kampeerder, die zich meteen kwam voorstellen: Jim, jaar of vijftig, liefhebber van eten en woordgrappen, erg enthousiast om te horen dat wij uit Nederland komen, en veteraan van de Amerikaanse luchtmacht. Hij was in de jaren tachtig in Duitsland gestationeerd en vertelde dat hij geregeld in Amsterdam en Rotterdam was tijdens zijn militaire dienst. Jim dacht vooral met weemoed terug aan de klompen en wiet (tot zover de internationale Hollandse culturele bekendheid). Na ontbijt voor hem te hebben gemaakt namen we de volgende ochtend afscheid van Jim en vertrokken we naar de vierde staat: Colorado.