De onthullingen uit het onderzoek, die intussen bekend zijn komen te staan als de ‘Panama Papers’, doen heel wat stof opwaaien. De Oekraïense president Petro Porosjenko wordt er mogelijk door in verlegenheid gebracht, maar hier en daar klinkt ook blijdschap.
Hoewel er nog heel veel onduidelijk is over de aard van de onthullingen – het zijn schimmige constructies, maar niet per definitie illegaal – wordt er volop gereageerd.
Snoepconcern
Het officiële Oekraïense anticorruptiebureau in Kiev heeft maandag laten weten geen onderzoek naar president Petro Porosjenko te beginnen op basis van de Panama Papers. Het bureau mag dat naar eigen zeggen niet, omdat Porosjenko staatshoofd is.
De naam van de steenrijke president is opgedoken in de Panama Papers, omdat hij zijn snoepconcern in augustus – toen de burgeroorlog in Oost-Oekraïne in volle gang was – officieel zou hebben overgeheveld naar de Britse Kanaal-Eilanden.
Porosjenko komt dus voor in de gelekte documenten. Wie nog meer? Plus: vier andere vragen. Lees meer >
Miljarden
Verschillende offshorebedrijven van Porosjenko staan niet in zijn opgaaf van vermogen volgens ‘de papers’. Maar dat is vooralsnog niet strafbaar in Oekraïne. In Rusland wordt een beetje korzelig gereageerd op de onthullingen over het vermeende wegsluizen van miljarden door vertrouwelingen van president Vladimir Poetin.
Deze beschuldigingen zijn ‘onderdeel van Westerse propaganda’ tegen Rusland, zegt een vooraanstaand lid van het Russische parlement. Ook de familie van de Britse premier David Cameron heeft geld in een offshorebedrijf gestopt. Die onderneming werd opgezet door Camerons vader Ian, die inmiddels niet meer leeft. Een woordvoerder van de Britse premier reageert dat deze investeringen een privéaangelegenheid zijn.
Een offshorefirma wordt opgezet in een belastingparadijs en schermt de investeerders of eigenaars af met vaak nietszeggende namen. Zo wordt belasting over het vermogen van mensen ontweken en mogelijk ontdoken.
Staatskas
De Fransen lijken eensgezind: dit is heel goed nieuws. Neem bijvoorbeeld EU-commissaris Pierre Moscovici (Economische Zaken) zei op de Franse radio dat hij blij is, omdat het ‘de politieke wapens geeft om te zeggen: het is genoeg’.
De Franse president François Hollande heeft niets dan lof. Hij ziet allerlei kansen om de staatskas te spekken, ‘omdat er straks meer geld komt van mensen die belastingfraude plegen’.