Verwacht had de Turkse president Recep Tayyip Erdogan een Brexit niet, zei hij tijdens een speech. Toch heeft hij wel een verklaring: de groeiende islamofobie in het Verenigd Koninkrijk en de rest van Europa.
Volgens Erdogan zijn tijdens de verkiezingscampagne ‘de dubbele standaarden die gelden voor Turkije niet langer verhuld: er zijn alleen maar meer obstakels gekomen op het pad van Turkije. De manier waarop de hele EU met Turkije omgaat is islamofoob.’
Aanvallen van twee kanten
De relatie tussen de Britten en de Turken was de afgelopen maanden een veelbesproken thema. Het Brexit-kamp wees erop dat de EU graag nauwere banden wil met de Turken. Zo werkt ‘Brussel’ aan hun belofte om de Turken binnenkort visumvrij naar de Unie te laten reizen. Volgens de Brexit-campagne zou dat leiden tot nieuwe migratiestromen, meer criminaliteit en verhoogde terreurdreiging.
Correspondent Lia van Bekhoven: Waarom Brexit werkelijk om het beteugelen van migratie draait
Maar ook het pro-EU-kamp zette zich af tegen Turkije. Zo zei premier David Cameron dat het nog wel dat het jaar 3000 kan duren voordat de Turken bij de Unie mogen. Erdogan reageerde vrijdagavond smalend dat Cameron een paar dagen na zijn opmerkingen zelf zijn plek kwijt is.
Desintegratie
Als Europese leiders niet snel iets doen aan de groeiende angst onder bevolking van de islam en Turkije, zullen na het Verenigd Koninkrijk snel meer landen uit de EU stappen, voorspelt Erdogan. De vicepremier van het land Nurettin Canikli viel hem bij. Op Twitter schrijft hij dat ‘de Britten slechts de eerste zijn die van het schip springen. De desintegratie van de EU is begonnen’.
Jelte Wiersma: Alleen Angela Merkel kan na ‘Brexit’ de Unie redden 
Voordat het Verenigd Koninkrijk een referendum over het EU-lidmaatschap organiseerde, was het juist een van de belangrijkste diplomatieke partners van Turkije. Sinds 2005 voeren de Turken gesprekken met Brussel over Europese toetreding, maar die zijn voorlopig op een lager pitje gezet. Erdogan gaf afgelopen week aan dat Turkije misschien zelf wel een referendum moet organiseren, over de vraag of de Turken überhaupt door willen gaan met gesprekken met de EU.