Donderdag 23 juni is waarschijnlijk de belangrijkste dag van Nigel Farage’s loopbaan, misschien wel van zijn leven. De 52-jarige Engelsman heeft de ruime meerderheid van zijn leven campagne gevoerd voor een Brits vertrek uit de Europese Unie (EU). Als het nu niet gebeurt, zal hij de volgende mogelijkheid waarschijnlijk niet meemaken.
‘Voor Farage’s carrière zou een kleine meerderheid voor “Remain” het beste zijn bij dit referendum,’ zegt Owen Bennett, een Britse journalist, biograaf en de auteur van Following Farage, tegen elsevier.nl. De politicus zelf heeft al aangegeven dat hij in dat geval een tweede referendum zal uitroepen.
Farage ziet zichzelf graag als de leider van een Britse ‘revolutie’. Maar het Brexit-kamp wil eigenlijk helemaal niets van hem weten
‘Het is de ultieme mogelijkheid voor hem om politici en de media van fraude en partijdigheid te beschuldigen.’ Maar wat de uitslag van het referendum ook is, het zal waarschijnlijk goed nieuws zijn voor Farage. Als leider van de United Kingdom Independence Party (Ukip) wordt hij gezien als de initiatiefnemer van de beweging tegen ‘EU-bureaucratie’. De voormalige Conservatieve politicus zelf zegt zelfs ‘100 procent verantwoordelijk te zijn voor het EU-referendum’.
Euroscepsis
Dat is toch een prestatie voor een man die zich meerdere keren verkiesbaar heeft gesteld voor het Britse parlement, maar die de pogingen zag stranden. De politicus is wel al sinds 1999 een Europarlementariër. Ukip werd na de verkiezingen voor het Europees Parlement in 2014 genoemd als de eerste partij die de parlementsverkiezingen zou kunnen winnen, naast de almachtige Labour en Conservatieven. Het zal voor Cameron een startsein zijn geweest voor het opzetten van het EU-referendum: de Conservatieven wilden geliefd blijven onder de eurosceptische bevolking.
‘Daar is Farage zelf vooral heel goed in,’ aldus Bennett. De politicus deelt een mokerslag uit aan de gevestigde orde. Farage komt uit een welvarend gezin, volgde peperduur privé-onderwijs en heeft in de City of London nog gewerkt als grondstoffenmakelaar. ‘Toch komt hij over als de man van het volk,’ zegt Bennett. Het boze volk, welteverstaan. Veel oud-Labour-stemmers die zich als hardwerkende Britse gezinnen niet gehoord voelden, stapten over naar Ukip.
Farage kwam naar voren toen de Labour-partij aan diggelen lag en hij maakte dankbaar gebruik van de Britse afschuw voor de elitaire politici in het parlement. Hij heeft zijn succes echter niet alleen te danken aan een goed gevoel voor timing. Het hele imago van Farage is nauwkeurig opgebouwd. Het is een perfecte combinatie van praktische oplossingen en een bereidheid de handen uit de mouwen te steken. Farage’s ‘incorrecte’ manier van politiek bedrijven zorgt wel voor controverse: zo staat hij bekend om zijn seksistische opmerkingen en zijn onhandige omgang met gevoelige onderwerpen als racisme en discriminatie.
Slim
Farage wil tweede referendum als Brexit-kamp nipt verliest
‘Farage is een stuk slimmer dan hij zich voordoet.’ Sinds hij uit de Conservatieve partij stapte in 1992, nadat de Britse regering akkoord ging met het Verdrag van Maastricht, heeft hij zich volledig gericht op het bewerkstelligen van een Brexit. Hij komt tijdens debatten op de proppen met rigoureuze, praktische oplossingen voor ingewikkelde problemen en zijn argumenten zijn vaak moeilijk te weerleggen. Volgens Bennett is Farage ‘bepaald geen man van feiten’. Hij is vaker te vinden met een halve liter bier in zijn hand dan met een politiek document en hij ziet zichzelf liever verschijnen voor controversiële posters dan voor een PowerPoint-presentatie met keiharde cijfers.
Eén ding is zeker: Farage zal nog veel van zich laten horen de komende jaren. Als de Britten in de EU blijven, zal hij campagne blijven voeren voor een Brexit. Als toch wordt gekozen voor het verlaten van de EU, zal Farage zich geroepen voelen het proces snel en goed te laten verlopen. Wat er ook gebeurt, de Engelsman zal zichzelf altijd als uitverkorene zien de stem van het Britse volk te vertegenwoordigen.