In Groot-Brittannië bestaan veel meer shariarechtbanken dan eerder gedacht. Dat zegt een voorstander van legalisering van de controversiële islamitische rechtbanken in Groot-Brittannië.
De shariarechtbanken, die vooral worden gebruikt voor het regelen van huwelijken en scheidingen, worden opgericht in moskeeën, bij mensen thuis en in de kelders van winkels. De geïmproviseerde rechtbanken blijken een enorme bron van inkomsten: de religieuze leiders hanteren vaak hogere tarieven dan in normale rechtbanken.
Eenderde van islamitische huwelijken niet erkend
‘Sommige mensen zeggen dat het er tachtig, of dertig of vijftig zijn,’ zegt sharia-expert Ahmad al-Dubayan, voorzitter van het ‘bestuur van shariarechtbanken’ tegen een comité van Britse parlementariërs. ‘We hebben geen idee hoeveel precies, daar zijn helaas geen gegevens van.’
Vooral familiezaken worden in de rechtbanken beslecht. Zeker eenderde van de islamitische huwelijken wordt niet erkend door de Britse wet, omdat een aantal moslims alleen volgens de voorwaarden van de sharia trouwt. Parlementariërs maken zich zorgen over duizenden vrouwen die mogelijk zijn ‘opgesloten’ in probleemhuwelijken: de moslima’s kunnen in zo’n geval geen scheiding aanvragen bij de Britse rechtbank.
Al-Dubayan pleit niet voor een strengere aanpak van de illegale rechtbanken, maar juist voor legalisering en regulering. ‘Er zijn grote problemen met deze rechtbanken. Meestal beschikken ze over te weinig middelen en wetenschap om processen in goede banen te leiden.’
‘Enkele gevallen van discriminatie’
In Nederland ontstond recentelijk ophef over shariarechtbanken na de publicatie van een boek van onderzoeker Machteld Zee. Ze waarschuwt tegen de rechtbanken en het islamitisch familierecht in Westerse landen. Zee maakt zich vooral zorgen over de gevolgen voor vrouwen: ‘Hoe vrij is die keuze om naar een shariaraad te gaan, als het alternatief is om in je land van herkomst in de gevangenis te komen, of gestenigd worden,’ zegt de jurist in een interview met Trouw.
Al-Dubayan houdt vol dat het allemaal wel meevalt. Volgens hem gaat het om enkele gevallen waarbij tegen vrouwen werd gediscrimineerd, uit de honderden processen die worden afgehandeld door de shariarechtbanken.