Carla Joosten ziet op de ambassade van Roemenië in Den Haag dat het land meer te bieden heeft dan waarmee het land vaak wordt geassocieerd.
Corina Martin lijkt een beetje op de secretaresse in de serie Mad Men. Vogelnestje op het lange donkere haar, mooie jurk om een voluptueus lichaam en glanzende stilettoschoenen. Ook qua commercie kan ze zo toetreden tot de New Yorkse reclamefirma: vol verve brengt ze de regio van de Donaudelta in Roemenië aan de man.
Schuifdeuren
Mamaia ontwikkelt zich, volgens het filmpje dat Martin vertoont, tot een badplaats vol vertier. Las Vegas, Hawaï, Ibiza – daar moeten we aan denken. Maar de regio herbergt ook de grootste pelikanenpopulatie van de wereld.
Letterlijk tussen de schuifdeuren van de ambassade van Roemenië in Den Haag presenteert het land zich op een wijze die Nederland ervan moet overtuigen dat Roemenië meer te bieden heeft dan wat de Nederlanders er doorgaans van verwachten.
Hoewel Nederland er de grootste investeerder is, associëren veel Nederlanders het land vooral met corruptie en goedkope gastarbeiders.
Drie kamers van de ambassade zitten vol enthousiastelingen uit de toerismebranche. Tweeduizend bronnen met mineraal water, oeroude wijnbouw, 6.200 beren, de vulkaanbergen van de Karpaten en watervallen: de verlokkingen van Roemenië zijn groot.
Pr-show
De gepensioneerde Hans Groenendijk, autoriteit in reizen per camper, put zich uit om het imagoprobleem van het land weg te praten. En eigenlijk doet iedere spreker dat deze middag. Dat gaat niet altijd goed.
Zo begint Ruud Tombrock van World Animal Protection over de zwerfhonden in het land. Corina Martin probeert vergeefs Tombrock af te kappen, niet beseffende dat hij de pr-show juist geloofwaardiger maakt.
Het is een prachtig vakantieland, zegt Ireny Comaroschi, de ambassadeur die haar bezoekers met een blij gezicht ontvangt. Ze geldt als een Roemeense topdiplomaat. Nodig, want Nederland is een moeilijk land. Behalve vanmiddag.
Elsevier nummer 15, 11 april 2015