Libanon wordt geteisterd door een crisis die exemplarisch is voor de toestand in het Midden-Oosten. Hugo Schiffers loopt vier weken lang dwars door Libanon om de crisis in kaart te brengen. Vandaag deel 1: Beiroet.
Hugo Schiffers (1997) is freelance journalist en onderzoeker. Hij studeerde neurowetenschappen en internationale betrekkingen in Utrecht en deed daarna een master Midden-Oostenstudies met Arabisch in Edinburgh, Schotland. Ook studeerde en werkte hij enige tijd in Tanzania, Rusland en Libanon.
Inwoners van Beiroet die naar het noorden rijden om in kustplaats of bergdorp even te ontsnappen aan de hitte van de stad en constante zorgen over hyperinflatie, passeren waarschijnlijk de Nahr al Kalb. Deze Hondenrivier, zoals de Nederlandse vertaling luidt, krimpt in de warme zomermaanden tot een bescheiden stroom. Wat een bezoek aan de riviermonding toch indrukwekkend maakt is dan ook de naastgelegen rotswand, waar 25 eeuwen aan overstekende veroveraars en heersers hun naam inbeitelden.
De Egyptische farao Ramses II, de bijbelse koning van Babylonië Nebukadnezar II, Caracalla’s Derde Gallische legioen, Mamelukken in de veertiende eeuw, het leger van Napoleon III, de Britten in de Eerste Wereldoorlog: allemaal lieten ze er hun handtekening achter in de vorm van een eigen gedenkplaat.
Een unieke plek met een rijke geschiedenis
Een unieke plek, toch zijn er weinig bezoekers. Een groep toeristen staat op een afstandje van de gedenkplaten selfies te maken bij de rivier. Fabrieksmedewerker Peter (40) heeft toevallig zijn auto in de buurt geparkeerd: ‘De geschiedenis en natuur hier zijn prachtig, maar we zorgen er niet goed voor.’ Hij wijst naar het vele rondslingerende afval en de gevaarlijk snel voorbij rijdende auto’s: ‘Net zoals we niet goed voor het land zorgen.’
‘Er is hier weinig interesse in geschiedenis,’ zegt ook Fares (40). ‘Als ik historische plekken bezoek zie ik alleen maar buitenlanders, nooit Libanezen.’ Geschiedenis is er volgens Fares voldoende, en hij weet er veel van. Hoe Alexander de Grote in 332 voor Christus de Fenicische stadsstaat Tyrus belegerde kan de docent Engels in detail uitleggen. Libanezen hebben volgens hem sowieso een complexe verhouding met hun eigen historie: ‘De scholen hier behandelen geen geschiedenis na 1946.’ Lachend: ‘Het nationale curriculum houdt zo’n beetje op bij het vertrek van de Fransen. Over de jaren daarna en de burgeroorlog (1975-1990, red.) kunnen we het niet eens worden zonder elkaar de schuld te geven.’
Libanon als ‘ideale toekomstige bruggenbouwer van Midden-Oosten’
Volgens de Franse president Emmanuel Macron is het juist dankzij de bewogen geschiedenis van het land en het feit dat soennieten, sjiieten, maronitische en grieks-orthodoxe christenen en druzen er zij aan zij wonen, dat Libanon ‘de ideale toekomstige bruggenbouwer van het Midden-Oosten is. Een partij die bij conflicten kan bemiddelen en de stabiliteit in de regio bevordert.’ Aldus Macron in een interview eerder deze maand. Niet lang daarvoor noemde zijn Italiaanse ambtgenoot Sergio Mattarella Libanon ook al ‘de sleutel tot stabiliteit in het Midden-Oosten.’
Lees ook deze blog van Arabist Leo Kwarten over Libanon terug: Zonder een gisse fixer ben je kansloos in Libanon
Libanon als sleutel tot het Midden-Oosten. Is het diplomatieke vleierij of zit er iets in? Er bestaan veel clichés over een uniek Libanon, maar verhalen over het voormalige ‘Parijs van het Oosten’ doen zelden recht aan de complexe geschiedenis van het land. In deze vijfdelige serie hoop ik te leren wat Libanon ons wél kan vertellen over het Midden-Oosten. We volgen de Lebanon Mountain Trail, een pad dat van het zuiden naar het noorden van het land loopt. Onderweg probeer ik de verschillende aspecten van de crisis in kaart te brengen en te schetsen hoe deze in het grotere regionale plaatje passen.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout