Linda Otter merkt dat regering en burgers van Georgië heel anders denken over de komst van tienduizenden Russen.
‘Vanochtend liep een vrouw langs die ons begon uit te schelden,’ zegt kunstenares Goelnara Natradze (62). ‘“Klote-Russen!’’ riep ze. “Rot op naar jullie eigen land!’’’ Natradze maakt in Tbilisi muurschilderingen op huizen en gebouwen. Met haar leerlingen heeft ze er net één voltooid. Op een muur in het oude centrum zijn levensgrote katten met zonnebrillen geschilderd, schommelend in een hangmat.
‘Wat een Russenhaat,’ zegt Natradze boos. ‘Het klopt niet eens. Ik kom uit Kazachstan. We hebben maar één Russin in de groep, en met haar hoorde ze mij vast praten.’ Volgens Natradze worden Russen in Georgië vaak agressief bejegend. ‘Ze krijgen de schuld van alles wat fout gaat: inflatie, hoge huizenprijzen, oorlog.’
Wordt Georgië de volgende prooi van Poetins Rusland?De regering van Georgië ontvangt de Russen met open armen
Naar schatting zijn er 100.000 Russen in Tbilisi. ‘Maar niemand weet dat precies. Veel Russen reizen vanuit Georgië weer door,’ zegt de Russische IT-specialist Jevgeni Romanov (35). Op een bankje, genietend van de zon, vertelt hij dat Russen in Georgië inderdaad op weinig sympathie hoeven te rekenen. ‘Dat begrijp ik ook wel. De mensen hier willen geen invloed van Moskou. Vladimir Poetin heeft in 2008 Georgisch grondgebied bezet, ook dat zet kwaad bloed.’
In tegenstelling tot de bevolking verwelkomt de Georgische regering de Russen met open armen. Russische investeringen leveren de schatkist veel geld op. ‘Georgië is een van de weinige landen waar we een jaar kunnen wonen zonder visum. Er zijn tegenwoordig zelfs directe vluchten tussen Moskou en Tbilisi,’ zegt Romanov.
Er gaan zelfs weer directe vluchten vanuit Moskou naar de hoofdstad van Georgië
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Vanuit Tbilisi werkt hij met bedrijven over de hele wereld. ‘Bijna al mijn IT-vrienden zijn uit Rusland vertrokken. We hebben natuurlijk geluk, de meeste Russen hebben geen mogelijkheid om elders te werken. Mijn vrouw en ik blijven niet in Tbilisi. We willen doorreizen naar Spanje. Daar kunnen we net zo goed aan de slag. En de zon schijnt er.’