Tientallen Israëli’s nabij de grens van Gaza zijn zaterdag 7 oktober gegijzeld en vele honderden vermoord door Hamas-terroristen. EW-hoofdredacteur Arendo Joustra bezocht de regio in juli 2022 en herinnert zich de toen nog vredige kibboets, waar veel slachtoffers zijn gevallen.
Je kunt je geen lieflijker plek voorstellen. Het had het Franse platteland kunnen zijn, maar het is in Israël, juli 2022.
Een dorpje van een paar honderd inwoners op 500 meter van de grens met Gaza. Veel grasvelden, schaduwgevende bomen, lage huisjes en stallen voor de beesten en de landbouwmachines. Gesticht als kibboets begin jaren vijftig door Israëlische soldaten die veelal in Israël zijn geboren voordat de staat Israël bestond, sabra’s.
Een tachtiger, een van de oprichters, vertelt hoe hij een paar weken geleden tijdens zijn wandeling in de vroege ochtend rond het dorp opeens een granaat hoorde aankomen. Hij liet zich plat op de grond vallen en hoorde hoe de scherven om hem heen neervielen. Als een wonder bleef hij ongedeerd. Ook psychisch. ‘Als er gevaar dreigt, evacueren ze de ouderen, de vrouwen en de kinderen naar een veiliger gebied. Maar mijn vrouw en ik vragen ze niet meer, want wij blijven. En als er gevochten moet worden, vecht ik mee.’ Het klinkt niet stoer, maar vanzelfsprekend. Dit hoort bij het leven in het zicht van Gaza.
Als de avond valt, eten we pizza op het grasveld. Terwijl de kinderen van de kibboets voetballen, vertelt hij over het zware werk uit de begintijd. Aardappelen planten en aardappelen rooien. Met gebogen rug. Tot hij een machine in elkaar knutselde en die steeds verbeterde. En hij de wereld over reisde om nieuwe soorten aan de man te brengen. Aardappelkoning werd hij genoemd. Geen unieke titel in Israël of in de wereld.
Het lieflijke is er wel vanaf
Zaterdag 7 oktober krijg ik een appje. Alle inwoners van dat vredige dorpje zijn vermoord of ontvoerd door terroristen van Hamas. Had hij nog tijd gekregen om te vechten? Later volgt een appje dat een familie uit het dorpje in een saferoom zit, zeven lange uren wachtend op het Israëlische leger.
Het dorpje maakt deel uit van een trits langs de grens met Gaza. Ze zijn vrijwel allemaal zaterdag 7 oktober onder de voet gelopen. Hier komen, waarschijnlijk, de meeste gegijzelde burgers vandaan. En hier zijn, waarschijnlijk, de meeste mensen vermoord. Om de terroristen niet wijzer te maken, laten we namen achterwege. Maar het lieflijke is er wel vanaf.
