Door de fixatie op de Gaza-oorlog in de media én bij internationale organisaties kwamen andere mondiale conflicten veel minder in beeld, schrijft Afshin Ellian. Hij mist de morele verontwaardiging over de oorlogen in Sudan en Oekraïne.
De oorlog in Sudan begon ruim vijf maanden voor de Gaza-oorlog (7-oktober-aanslag van Hamas). Volgens de internationale organisaties zijn er ‘mogelijk’ 400.000 mensen omgekomen in Sudan.
In dit geval zijn ze voorzichtig en gebruiken ze het woord ‘mogelijk’. Over de Gaza-oorlog wisten ze op grond van berichten van Hamas hoeveel Gazanen zijn omgekomen. Ze wisten zelfs dat alle slachtoffers door Israëlische oorlogshandelingen zijn omgekomen, alsof Hamas niet de andere oorlogvoerende partij was.
In Sudan zijn dus mogelijk 400.000 mensen omgekomen en er zijn bijna 12 miljoen oorlogsontheemden. De VN-voedselorganisatie IPC stelt dat in Sudan hongersnood is uitgebroken of op het punt staat uit te breken. Bovendien zijn er massaslachtingen en moordpartijen onder de bevolking, met ‘genocidale trekken’, aldus VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR.
Sudan is geen democratische rechtsstaat
Geen demonstranten, geen rode lijn. Er gaat ook niks gebeuren. Weet u waarom? Er zijn geen Joden betrokken bij de burgeroorlog in Sudan. Daarnaast zijn er andere redenen voor de stilte. In Sudan heerst geen democratisch regime met democratische moraal.
Israël is wel een democratische rechtsstaat. De persvrijheid wordt in Israël gerespecteerd. Daarom zijn er in Israël kranten en andere media die buitengewoon kritisch de Gaza-oorlog en de regering-Netanyahu volgen.
Het bekendste kritische medium is dagblad Haaretz. Haaretz is dagelijks, net als de westerse linkse media, op oorlogspad tegen de Israëlische regering. Ook de Israëlische academici zijn nogal kritisch over hun regering. Daarnaast is er in het parlement een machtige oppositie tegen Netanyahu.
Arabische Sudanezen verachten Afrikanen
Sudan kent daarentegen geen democratische instituties of persvrijheid. Het is niet de eerste keer dat het land met een verwoestende burgeroorlog wordt geconfronteerd. De Arabische Sudanezen gedragen zich als heer en meester van het land.
Ze verachten Afrikanen, en vooral Afrikanen die geen moslim zijn. Janjaweed-milities in Darfur pleegden en plegen misdaden tegen de menselijkheid. De islamisten leiden deze milities, die in de vorige oorlog ruim 300.000 mensen hebben afgeslacht.
China en Iran betrokken bij Sudan-oorlog
Diverse landen zijn indirect betrokken bij de burgeroorlog in Sudan. China leverde al in 2008 wapens aan de regering. Een BBC-journalist toonde destijds met bewijs aan dat China wel wapens leverde aan de Sudanese regering.
Ook het ayatollahregime van Iran was betrokken bij de oorlog. Iran steunde de (soennitische) fundamentalisten in de vorige regering van Sudan. Teheran en Khartoem hadden warme banden. Saudi-Arabië en het Emiraat hebben ook hun belangen in Sudan.
We zagen geen grote demonstratie tegen het bewind van Poetin in Den Haag of Londen
Al die buitenlandse belangen en bemoeienissen hebben een dempend effect op de aard en omvang van berichtgeving en internationale verontwaardiging over wat er in Sudan gaande is.
Obsessie met Gaza-oorlog
Door de oorlog in Gaza was er de afgelopen twee jaar geen serieuze aandacht voor andere conflicten en moordpartijen in de wereld. De excessieve obsessie in de media en vooral binnen internationale organisaties, beperkte de aandacht voor andere conflicten.
Zelfs de westerse media hielden zich uitvoerig bezig met Gaza en niet met de oorlog in Oekraïne. Hetzelfde geldt voor demonstranten. We zagen geen grote demonstratie tegen het bewind van Poetin in Den Haag of Londen. Is dat niet een vreemde zaak?
Rusland emotioneert niet
Het regime van Poetin berust eveneens op een ondemocratische staat. De Russische oppositie is non-existent. Tegenstanders van het regime worden ook buiten Rusland bedreigd, geïntimideerd en vermoord. Persvrijheid bestaat in de Russische geschiedenisboeken alleen als een principe.
Toch emotioneert de Russische dictator de gemiddelde Europese actievoerder niet. Ook de Russische misdaden in Oekraïne waarvan onafhankelijke journalisten getuige waren, leidden niet tot massale demonstraties of een rode lijn tegen het Russische imperialisme. Ook bij dit conflict zijn de Joden niet betrokken.
Mossad waarschuwt Europa
Ik maak bezwaar tegen de obsessie met Israël en Joden, niet tegen gefundeerde kritiek op de Israëlische regering. Al lang gaat het niet meer om de Israëlische regering. Deze week maakte de Israëlische regering openbaar dat de Israëlische geheime dienst Mossad een aantal Europese staten heeft ingelicht over de concrete plannen van Hamas voor het plegen van aanslagen in Europa.
Op grond van deze informatie werden divserse Hamasleden in Oostenrijk en Duitsland gearresteerd. Ook werden wapens en explosieven in beslag genomen.
Wie wil Sudan-oorlog beëindigen?
De Mossad hielp de Europese autoriteiten al in september bij het identificeren van Mahmoud Naim. Hij is de zoon van Basem Naim een hoge functionaris van Hamas en senior-adviseur van Hamasleider Khalil al-Hayya. Basem Naim is de bedenker van die geplande aanslagen in Europa.
Alle Hamaswegen leiden naar Qatar. Daar had Mahmoud Naim zijn vader ontmoet om ‘het complot te faciliteren, wat aantoont dat Hamas op het hoogste niveau terroristische plannen ondersteunde’. Dit bericht haalde onze media niet.
De Gaza-oorlog is geëindigd dankzij de inspanningen van president Trump. Maar niemand heeft serieuze interesse om de oorlog in Sudan te beëindigen.
Een Arabische, racistische oorlog past niet in de woke-ideologie.