Islamliefhebbers blijven volhouden dat terreurbeweging IS niets met de islam heeft te maken. Net zoals Al-Qa’ida niets met de islam heeft te maken. Zelden is het woord gematigd zo inhoudsloos geworden als nu in het geval van het islamitische geweld.
De islamliefhebbers hebben het druk. De discussies over de islam worden vooral gevoerd door de islamliefhebbers. De westerse media bieden uiteraard slechts podium aan één opinie: de Islamitische Staat heeft niets en dan echt niets te maken met de islam.
Ze leggen alleen niet uit waarom Saudi-Arabië of Iran wel islamitische staten zijn. De islamitische republiek Iran verschilt in essentie weinig van IS. Daar onthoofden ze mensen niet, maar ze hangen sommige ter dood veroordeelden aan een hijskraan midden in een stad.
Wreedheden
In Saudi-Arabië hebben openbare onthoofdingen plaats. Terrorisme is ook de core business van het Iraanse regime.
En Saudi-Arabië steunde de terreurgroepen in Syrië. Natuurlijk zijn zij veel intelligenter in het plegen en presenteren van wreedheden. Maar daardoor zijn zij niet wezenlijk gematigder dan de hun IS-broeders.
Zelden is het woord gematigd zo inhoudsloos geworden als nu in het geval van het islamitische geweld.
Essay
Hoe dan ook kunnen de islamliefhebbers niet meer klagen over de westerse media. Er is wel een probleempje: weinig kijkers, luisteraars en lezers geloven in dat soort propaganda.
Het maandblad Juist van Elsevier vroeg mij om een essay te schrijven over islam en moslims. Het resultaat is een lang essay over homo islamicus. Alleen al de vormgeving van het essay door de redactie van Juist verdient een fors compliment.
Uiteraard ben ik de redactie dankbaar voor deze gelegenheid in het tijdperk van islamliefhebberij. Het essay is geordend rond 10 thema’s en vragen die ik afzonderlijk bespreek:
1. Waarom zijn wij achtergebleven?
2. Het onderscheid tussen Islam en een variété van moslims!
3. En toen ging alles perfect: De gouden eeuw van de islam!
4. De gouden eeuw van de moslims
5. En toen ging alles mis: vrijheid, gelijkheid en broederschap!
6. Er zijn geen individuen: Allahs dubbelzinnigheid
7. Laten we dan samen bidden!
8. Het superioriteitsgevoel van moslims
9. De weerloosheid van moslims in de wereld van de zuivere islam!
10. Fitna: de tragiek van een onontkoombare confrontatie. De eeuwige terugkeer van jihad: deze kameel gaat ooit ook bij uw poort zitten.
Revolutie
Om u toch een indruk te geven en hopelijk aanmoedigen om dit essay te lezen, plaats ik hier het begin daarvan:
Kort na de Iraanse revolutie had ik een afspraak met een paar vrienden in een theehuis in Teheran. Het was de eerste lente van de revolutie. De geur van de bloesems drong diep door in onze longen. De zon ebde weg.
Het weer, in die tijd van het jaar, met name aan het einde van de dag, streelde niet alleen de huid maar ook de ziel, die vol vreugde was. De revolutionaire vreugde was onbeschrijfelijk.
Een paar maanden eerder hadden we bij de terugkomst van imam Khomeini geroepen: ‘Nu de demon weg is, is de engel terug!’
Orgasme
De demon was de Sjah van Perzië en de engel was Khomeini. Nu, zoveel later, kan ik mijzelf vergeven: ik was een kind-revolutionair. Verwar dat niet met een kind-soldaat. Een revolutie is een combinatie van orgasme en godwording.
In beide gevallen verkeert de mens in de hoogste kringen. ‘Yes we can,’ dachten we allemaal.
Maan
In het theehuis stond op een verhoging een televisie. Er waren weinig theehuizen met een televisie. De vrienden waren nog niet aangekomen. Op de televisie werd de herhaling getoond van de eerste maanlanding.
De Apollo 11 landde op 21 juli 1969 op de maan. Ik was toen drie jaar oud. Neil Armstrong sprak daar de onsterfelijke woorden: ‘That is one small step for a man, one giant leap for mankind.’
We keken met ons allen naar dat inmiddels historisch geworden moment in de geschiedenis van de mensheid. Ongetwijfeld hebben de geleerden in de oudheid zich de vraag gesteld of ooit een mens voet op de maan kan zetten. De gedachte was zo absurd dat ze het nooit aan papier hebben toevertrouwd.
Goden
Plotseling riep in dat theehuis een man met baard op een authentieke Midden-Oosterse wijze, waartegen zelfs de goden geen bezwaar kunnen maken: ‘Zet dat ding uit.’
De eigenaar van het theehuis, een man van middelbare leeftijd, terwijl hij met zijn vingers met zijn volgroeide grijze snor speelde, staarde bewegingloos naar de baardman.
‘Waarom?’ vroeg de man met de mooie snor.
‘Moet ik dat ook nog uitleggen?’ zei de jonge baardman. ‘Luister eens,’ zei hij, ‘weten jullie waarom wij zijn achtergebleven?’
De rest leest u in Juist.
Islam
In 1980 hoorden wij dat het Iraanse regime niet islamitisch is. In 2001 hoorden wij dat Al-Qa’ida geen islamitische beweging is. In 2014 horen wij dat de Islamitische Staat niet islamitisch is.
Jammer genoeg heeft niemand in Medina het lef gehad om in 632 te zeggen dat de profeet Mohammed geen exponent van de islam is. De cirkel van vrijwillige krankzinnigheid moet worden doorbroken.
Het tragische duldt immers geen komische propaganda.