Zweedse militairen helpen de immigratiedienst om migranten beter te registreren en onderdak te bieden. Het aantal asielaanvragen is inmiddels zo hoog dat de verantwoordelijke instellingen hulp nodig hebben.
De Zweedse immigratiedienst Migrationsverket heeft niet meer genoeg mankracht om alle migranten zelf te registreren en onderdak te bieden. Eerder schakelde het bureau al de hulp in van de Zweedse MSB, een hulporganisatie die normaal alleen in actie komt bij Zweedse natuurrampen of bij noodsituaties buiten het land.
Het Zweedse leger heeft sinds maandag een coördinerende taak gekregen bij Migrationsverket. Hoewel de militairen zelf geen asielzoekers zullen begeleiden, zijn ze betrokken bij het managen van de registratie en het toewijzen van onderdak.
Asielstroom
De opvangcentra van de overheid zitten al vol sinds 2012 en nu is er ook geen plaats meer in zelfstandige opvangcentra. Toch blijven de asielaanvragen binnenstromen en door het hoge aantal gaat de asielprocedure traag: een aanvraag kan wel twee jaar duren. Bij gebrek aan onderdak komen de asielzoekers terecht in barre omstandigheden, vooral door de snelle daling in temperatuur.
Dit jaar verwacht Zweden 190.000 asielaanvragen. Volgens de Britse krant the Guardian komen er 10.000 mensen per week het land in. Minstens een op de zeven migranten in Europa eindigt in Zweden.
Ontevredenheid
Sommige Zweden komen sinds enkele weken in opstand tegen de migrantenstroom. Zo werden verschillende opvangcentra in brand gestoken, nadat de extreemrechtse partij SD de locaties daarvan online had gezet. Opiniepeilingen tonen aan dat Zweedse burgers de asielopvang steeds minder steunen.
De Zweedse regering is ook niet blij met de situatie. Zweden presenteert zich als een gastvrij land, maar wendt zich steeds vaker tot Europa met de vraag om hulp. Zo vroeg de Zweedse premier Brussel vorige week om een nieuwe herverdelingssleutel en om een noodfonds. Het land heeft het migratiebeleid inmiddels een stuk aangescherpt.
Ook de migranten zijn ontevreden over de Zweedse opvang. Eerder weigerden zij een opvangplaats omdat deze te koud en te gevaarlijk zou zijn. Nu besluiten sommige migranten zelfs om terug naar hun thuisland te gaan. ‘Het is voor mijn familie niet veilig om zo lang zonder mij te zijn,’ zegt een Irakees tegen the Guardian. ‘Ik ga terug om mijn gezin naar Zweden te brengen, dan wachten we hier samen op de asielprocedure.’