Georganiseerde groepsaanrandingen tijdens grote evenementen zijn in Arabische landen al langer een bekend probleem. El-taḥarrush, zoals dit fenomeen wordt genoemd, lijkt nu ook Duitsland te hebben bereikt.
De Duitse federale recherche (BKA) onderzoekt de massale aanrandingen tijdens Oud en Nieuw in Keulen en in andere steden als een ‘gecoördineerde seksuele intimidatie van vrouwen’.
De recherche bekijkt op dit moment soortgelijke gevallen in andere delen van het land om zo een ‘compleet beeld van de situatie’ te krijgen. De BKA zegt dat dit soort aanrandingen op deze schaal in Duitsland nooit eerder voorkwamen, maar dat het fenomeen wel bekend is in een aantal Arabische landen. Volgens de krant ‘Welt am Sonntag’ is het fenomeen ‘Taharrush’ nu ook aangekomen in Duitsland.
Wat is Taharrush?
‘Taḥarrush of ‘Taharush ginsy’ is de term die sinds enige tijd in de Arabische wereld wordt gegeven aan georganiseerde aanrandingen van vrouwen, veelal tijdens grote evenementen.
De aanrandingen, verkrachtingen en berovingen worden veelal georganiseerd via sociale media. ‘Taharrush Ginsy’ verwijst vooral naar seksuele intimidatie van vrouwen in Egypte. Vrouwenorganisaties zoals Egyptian Center for Women’s Rights en Harassmap zetten het probleem in Egypte de afgelopen jaren met succes op de kaart.
Laks optreden
Tot enkele jaren terug bleven de groepsaanranders meestal onbestraft, schrijft Mohamed El-Khateeb van Harassmap in een recent blog. ‘De onaantastbaarheid van de aanranders viel te verklaren door sociale laksheid om het probleem aan te pakken, in plaats van te vechten voor verandering, kregen de slachtoffers meestal de schuld.’
Deze laksheid bestond ook bij politieagenten die vrouwen meestal aanraadden ‘het maar te laten zitten’. Volgens El-Khateeb werd het probleem vóór 2011, toen de massaverkrachtingen op het Tahrir-plein wereldwijd aandacht kregen, nauwelijks benoemd. De aanrandingen werden veelal ‘moaksa’ oftewel ‘flirten’ genoemd, terwijl het met flirten weinig te maken had. Door het werk van de vrouwenorganisaties is ‘Taharrush’ niet alleen op de kaart gezet, maar wordt er ook meer tegen opgetreden in Egypte en worden daders vaker bestraft, schrijft El-Khateeb.
Arabisch fenomeen
Hoe groot het probleem in Egypte is, blijkt uit de studie Clouds in Egypt’s Sky uit 2008. Van de ondervraagde niet-Egyptische vrouwen zei 98 procent in aanraking te zijn gekomen met ‘Taharrush’. Voor Egyptische vrouwen lag dat percentage op 83 procent.
Volgens de studie is ‘Taharrush’ een probleem dat hoofdzakelijk in Arabische landen, vooral in Egypte voorkomt en wezenlijk anders is dan seksuele mishandeling in andere delen van de wereld. Critici van de vrouwenbewegingen hielden altijd vol dat aanrandingen overal, ook in Amerika, voorkomen en dat de aandacht voor ‘Taharrush’ wordt overdreven.
Burgerinitiatieven
Tussen 2011 en 2013 werd ‘Taharrush’ hoe dan ook een hardnekkig probleem tijdens de vele demonstraties op het Tahrirplein in het kader van de ‘Arabische Lente’. In een tegenreactie ontstonden er verschillende burgerinitiatieven, zoals Operation anti-sexual harassment en Tahrir Bodyguard.
Deze organisaties gingen naar grote demonstraties om daar vrouwen te beschermen en uit de handen van aanranders te bevrijden. De organisaties geven ook adviezen aan vrouwen om bij grote evenementen zelf cirkels te vormen door elkaars hand vast te houden, zodat aanranders niet binnen kunnen dringen. Dit is in feite dezelfde tactiek die de aanranders zelf ook gebruiken. Binnen de grote menigte worden vrouwen in een cirkel ‘opgesloten’ waardoor de mannen vrij spel hebben en het slachtoffer niet meer kan ontsnappen.
Zelfde tactiek
Uit beschrijvingen van de vrouwen die in Keulen en in andere Duitse steden zijn aangerand, ontstaat het beeld dat mannen gebruik hebben gemaakt van dezelfde tactieken.
Het vermoeden dat het hier om ‘Taharrush’ gaat wordt versterkt door het feit dat veel van de verdachten een Arabische achtergrond hebben. Vergelijkbare gevallen van georganiseerde groepsaanrandingen waren tot nog toe onbekend in West-Europa.