Er kwam weer een nacht vergaderen aan te pas om het al maanden zeurende probleem van Cyprus eindelijk op te lossen. In de vroege ochtend van vrijdag op zaterdag leidde het tot een besluit. Sindsdien is het één grote kakofonie.
Logisch. Om ook spaarders te laten meebetalen aan het redden van banken, is revolutionair. Ook nogal revolutionair is het zwartepieten dat zondag al begon over de belasting voor de spaarders tot een ton.
Berlijn
Vanuit Berlijn liet de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble weten dat de Cypriotische president Nicos Anastasiades de reden was dat ook de kleinere spaarders moeten bloeden. De Cyprioot wilde niet meer dan 10 procent heffing voor de grote spaarders.
Later begonnen ook het Internationaal Monetair Fonds en de Europese Centrale Bank te sputteren. Maar echt uit de bocht vloog Jean-Claude Juncker. De Luxemburgse premier die zelf jarenlang het voorzitterschap van de eurogroep had bekleed, stak zijn opvolger Jeroen Dijsselbloem een mes in de rug.
Voor het eerst was hij er niet bij en meteen ging het fout, zei Juncker op bezoek in Wenen.
Aardappel
Terwijl Juncker natuurlijk de hete aardappel van Cyprus niet zo voor zich vooruit had moeten schuiven dat zijn opvolger ermee werd belast.
Juncker heeft tijd genoeg gehad. Het probleem Cyprus hing al een jaar boven de markt, inclusief de nood aan 17 miljard euro die het land nodig heeft om niet failliet te gaan.
De oud-voorzitter van de eurogroep symboliseert de trage aanpak van de eurocrisis door de Europese leiders. Die komen voor de ene naar de andere zinloze top naar Brussel en laten de ministers van Financiën de rotzooi van de verrotte bankensector opruimen.
Vriendenclub
Of het nu Duitsland, Spanje, Cyprus of Nederland is, de problemen zullen toch vooral in de landen zelf moeten worden opgelost.
En dan krijgt nieuwkomer Dijsselbloem de schuld. Een mooie vriendenclub vormen die Europese politici.
Oh, en hoe zit het eigenlijk met die bankensector in Luxemburg? Klopt het daar allemaal wel?