De explosieve sfeer in Oekraïne vraagt om verstandig optreden van de regering in Kiev. Nog meer olie op het vuur kan leiden tot definitieve afscheiding van het pro-Russische oosten van het land.
Oekraïne scheurt in tweeën, en de regering in Kiev heeft maar weinig opties. Militair ingrijpen kan het verzet vergroten in het oostelijke, pro-Russische deel van het land.
En, zo zal stokebrand Rusland terecht zeggen, waarom mogen inwoners van Oost-Oekraïne geen overheidsgebouwen bezetten, terwijl de huidige regering in Kiev dankzij zulke bezettingen in de hoofdstad juist haar zin heeft gekregen?
Olie op het vuur
President Viktor Janoekovitsj wilde in februari geen centimeter toegeven aan de eisen van betogers. Hij moest uiteindelijk vertrekken vanwege zijn gewelddadige onbuigzaamheid, die zelfs zijn Russische beschermheer Vladimir Poetin te ver ging.
Nadat de activisten van het Maidanplein Janoekovitsj hadden verjaagd, kregen anti-Russische figuren invloedrijke posities in het nieuwe landsbestuur. Er werd gemorreld aan de status van het Russisch als officiële taal. Olie op het vuur.
De situatie in Oekraïne is mede daardoor opnieuw kritiek, want steeds meer inwoners van het pro-Russische oosten denken dat ze alleen gewapenderhand hun zin krijgen.
Gokken
De regering in Kiev zal verstandiger moeten zijn dan Janoekovitsj. De inname van overheidsgebouwen kan niet worden geaccepteerd, maar de wensen van de pro-Russische activisten kunnen wel legitiem zijn.
Premier Arseni Jatsenjoek belooft nu snel met een wet te komen die het regio’s mogelijk maakt referenda te organiseren. Dat is een van de eisen van de betogers in oostelijke steden.
Ze kunnen daarmee autonomie of zelfs afscheiding van Oekraïne afdwingen – tenzij blijkt dat hiervoor helemaal geen meerderheid is.
Kiev moet dus gokken. Maar de zaak op zijn beloop laten, betekent zeker het einde van het land.