Richt Trump onherstelbare economische schade aan met zijn onvoorspelbaarheid?

Vorige week vrijdag checkte ik even het maandelijkse banencijfer van de Verenigde Staten, een belangrijke indicator van hoe het met de Amerikaanse economie gaat. Die economie is bijzonder robuust. Er kwamen in februari 151.000 banen bij. Maar toch: minder dan economen hadden verwacht.

Die cijfers worden samengesteld door het Bureau of Labor Statistics (BLS), een onderdeel van het U.S. Department of Labor, het Amerikaanse ministerie van Arbeid.

Regering-Trump gaat doldriest te werk

Ineens kreeg ik een onbestemd gevoel. Kunnen we wel op de feitelijkheid van deze cijfers blijven vertrouwen? Wát als Trump het bevel geeft om cijfers naar buiten te brengen die veel rooskleuriger ogen dan ze in werkelijkheid zijn?

Laat ik hier expliciet zeggen: er is niets dat daarop wijst. Maar deze regering gaat zo doldriest en onvoorspelbaar te werk, dat je als gewone Amerikaan, belegger of bezorgde Europeaan aan álles kunt gaan twijfelen.

Een economie en dus ook de beurs krijgen één keer in de zoveel tijd een tik, dat hoort erbij. Maar met onbesuisd regeringsbeleid een economie opzettelijk een recessie induwen, zou onverantwoord zijn. Er is geen enkele garantie dat de Amerikaanse economie snel weer opveert, als de schade eenmaal is aangericht.

Fundament Amerikaanse economie staat ter discussie

Het ongemak gaat veel dieper dan de vraag of je gelooft dat het beleid van hoge importtarieven, een ingrijpende reorganisatie van de Amerikaanse overheid en deregulering op de langere termijn een nog sterkere economie oplevert.

Beleggers beginnen zich af te vragen of de instituties, de klassieke checks & balances van een politieke, militaire en economische supermacht, wel overeind blijven.

Bedrijfsleven blijft muisstil

Angstaanjagend: de top van het bedrijfsleven durft in het openbaar geen kritiek te geven op Trump en zijn beleid, stelde The Wall Street Journal vast. De krant was bij een besloten bijeenkomst in Washington, waar tientallen CEO’s aanwezig waren, onder meer van Pfizer en JPMorganChase.

Gevraagd werd hoe hard de beurs moet dalen voordat CEO’s zich collectief zouden uitspreken. Van de CEO’s zei 44 procent – anoniem – dat daarvoor een koersval van 20 procent nodig zou zijn. Nog eens 22 procent gaf aan pas bij een daling van 30 procent een standpunt te zullen innemen.

Beleggers trekken zich terug uit Amerikaanse aandelen

Voor mij slaat gerenommeerd econoom Mohamed El-Erian, voormalig CEO van investeringsreus PIMCO en huidig adviseur bij verzekeraar Allianz, de spijker op zijn kop in zijn commentaar in Financial Times:

‘De recente vlaag van onvoorspelbaarheid dreigt de VS te beroven van een van zijn belangrijke en onderscheidende “edges” – het vertrouwen van beleggers op de lange termijn in het beleidskader en de besluitvorming.’

Dat maakt dat beleggers zich terugtrekken uit Amerikaans aandelen, zoals bijvoorbeeld Citigroup aankondigde.

Wie profiteert van Trumps beleid?

En wie profiteren ervan? Europese defensiebedrijven bijvoorbeeld, zoals Rheinmetall. Maar het moet toch helemaal knarsetanden zijn voor Trump dat zijn grote rivaal China nu opveert.

Terwijl de Magnifient Seven ( met onder meer Tesla, Apple en Meta) 15 procent naar beneden zijn gekukeld, is de index van zeven Chinese techzwaargewichten (Alibaba, Tencent) dit jaar met meer dan 30 procent gestegen.