Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika werden tot voor kort een enorme groeipotentie toegedicht. Deze opkomende economieën zouden op termijn de westerse economische dominantie doorbreken. Maar inmiddels is het stil rond de ooit zo beloftevolle BRICS-landen, schrijft Robbert de Witt.
Mooier opgroeien dan in Durban, dat kan Shaun zich niet voorstellen. Hij kon het hele jaar door surfen in de Indische Oceaan, want ook in de winter was het in deze stad aan de oostkust van Zuid-Afrika 20 graden. De achtertuin van het huis waar hij opgroeide, grensde aan een natuurpark waar zebra’s rondliepen en het was zo veilig dat je overal op de fiets naartoe kon. Maar inmiddels, zo vertelde Shaun in de voetbalkantine, is iedereen die hij uit zijn jeugd kende er weggetrokken vanwege de criminaliteit. Zelf woont hij in Haarlem, een zus woont in Londen, zijn ouders in Australië.
Robbert de Witt is redactiechef bij EW. Hij schrijft wekelijks een column over mondiale ontwikkelingen en de gevolgen ervan voor Nederland en Europa.
EW-correspondent Fred de Vries, toch verknocht aan Zuid-Afrika, bevestigde onlangs tijdens een kort bezoek aan Nederland dit beeld van een falende overheid. Hij schreef al vaker over de permanente stroomstoringen in dit voorheen beloftevolle Afrikaanse land. Want tot twaalf jaar geleden werd Zuid-Afrika nog gerekend tot de BRICS-landen: opkomende economieën die een enorme groeipotentie zouden hebben en op termijn de westerse economische dominantie zouden doorbreken.
Dat laatste was vermoedelijk belangrijker dan dat de BRICS zoveel gemeen hadden. Wel groeiden ze vijftien jaar geleden alle vijf hard en ze waren niet-westers. En, heel politiek-correct, elk werelddeel was vertegenwoordigd in deze BRICS: Brazilië (B), Rusland (R), India (I), China (C) en Zuid-Afrika (S).
Met uitzondering van India gaat het BRICS-landen niet zo goed meer
Inmiddels is het stil rond deze ooit beloftevolle club. Want wellicht met uitzondering van India gaat het ze niet zo goed meer. Brazilië laat het afweten, geplaagd door corruptie en een president die er een potje van maakt. Rusland wordt door Poetin in het economisch isolement gestort. Zelfs voor nieuwe supermacht China doemen problemen op.
Lees ook dit essay van Robbert de Witt over China: net supermacht, nu al in verval?
Jarenlang haalde China groeicijfers van 6 tot 8 procent. Daardoor zat het de Verenigde Staten, de grootste economie ter wereld, op de hielen. Maar zulke cijfers lijken inmiddels onhaalbaar en de regering stelt steeds lagere doelen. Dit jaar mikt Peking op 5,5 procent. Nog steeds een stuk hoger dan in het Westen, maar economieën daar zijn nog altijd veel ontwikkelder. De gemiddelde Chinees verdient vijf keer minder dan een Amerikaan. En de vooruitzichten stemmen somber.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout