Westerse pers kopieert kritiekloos Arabische berichtgeving over Palestijnen

Alleen als Israël als schuldige is aan te wijzen, geven westerse media iets om de Palestijnen, schrijft Afshin Ellian. Hij stoort zich aan onjuiste berichtgeving over het Israëlische politieoptreden in de Al-Aqsa-moskee in Jeruzalem, die ook zomaar uit de Arabische pers had kunnen komen.

Het antisemitisme is gefundeerd in het fictieve beeld van de ‘eeuwig gevaarlijke Jood’. Anno 2023 is het antisemitisme een krachtige onderstroom aan het worden. De groei van het islamisme en extreem-rechts dragen hieraan bij. Maar ook goede mensen stimuleren soms per ongeluk het antisemitisme als zij geobsedeerd raken door de staat Israël.

Zo berichtte het NOS Journaal over de beschietingen vanuit Libanon en Syrië op Israël op een wijze die begrip kweekt voor de aanvallers, en volledig is gebaseerd op onwaarheden. De NOS meldde dat Palestijnse strijders de beschietingen uitvoerden uit wraak voor het optreden van Israël in de Al-Aqsa-moskee. Maar Israël bestormde de moskee vanwege de opslag van honderden vuurwerkbommen, die jongeren tijdens de feestdagen tegen Israëliërs zouden gebruiken.

Als dat vuurwerk zou zijn gebruikt, zouden er natuurlijk doden en gewonden zijn gevallen. Want voordat de Israëlische politie zou hebben doorgehad dat het om vuurwerk ging, zouden ze al op de Palestijnse jongeren hebben geschoten. Hier gaat het om: de door een Jood gedode Palestijn. Wordt een Palestijn gedood door het Assad-regime in Syrië of door Islamitische Staat (IS), dan trekt dat niet de aandacht van de islamitische wereld. Evenmin van het Westen.

Rellen in Yarmouk: Palestijnen tegen Assad

In 2012, toen de Syrische burgeroorlog was uitgebroken, koos Hamas niet de kant van president Assad en van Teheran. Hamas dacht namelijk dat zijn salafistische broeders, die tegen Assad zijn, Syrië zouden veroveren. Die keuze leidde in 2012 in het Syrische Yarmouk tot een buitengewoon gewelddadige confrontatie tussen Assad-troepen, Palestijnse aanhangers van Assad en zijn Palestijnse tegenstanders. Honderden Palestijnen kwamen om het leven. De exacte aantallen weet niemand.

Arabische media omschreven Yarmouk als een Palestijns vluchtelingenkamp. Westerse media namen dit over. Maar het gaat hier om een Syrische wijk waar vooral Syriërs van Palestijnse afkomst wonen. Al sinds 1957. Het zijn gewoon Syriërs. Net zoals er al drie generaties Iraakse vluchtelingen wonen in Iran, maar niemand ze Irakees noemt: ze zijn opgegaan in de Iraanse bevolking en zijn Iraniërs geworden. Stel je voor dat mijn kleinkinderen en hun kinderen in Nederland ooit als Iraanse vluchtelingen worden beschouwd.

Yarmouk aanmerken als een Palestijns kamp is de strategie van Israëls vijanden. Die willen onderhandelen over de terugkeer van vluchtelingen die eigenlijk geen vluchteling zijn.