Een verbod op koranverbrandingen, zoals Denemarken en Zweden overwegen? Dat is toegeven aan islamisten die pas rusten als elke kritiek op de islam strafbaar is, schrijft Afshin Ellian.
De slag om de eer van de Koran is begonnen. In Zweden verbrandde de uit Irak gevluchte christen Salwan Momika (37) de Koran en vertrapte de Iraakse vlag met daarop ‘Allahu Akbar’. Koranverbrandingen zoals in Zweden en Denemarken raken een open zenuw: vrijheid van expressie versus de islam.
Moslimleiders: koranverbranding is zionistisch complot
Het aansluitende circus van haat en geweld werd deze keer georganiseerd door het Iraanse regime. De ayatollahs zijn druk met het ophitsen van islamitische landen tegen Zweden en Denemarken. In hun eigen land waren ze niet in staat een echte demonstratie tegen het Westen te organiseren, maar wel in Irak.
Een belangrijke soennitische geestelijke in Irak noemt de koranverbranding een zionistisch, anti-islamitisch complot om verdeeldheid te zaaien tussen moslims en christenen. Hassan Nasrallah, leider van de Libanese terreurgroep Hezbollah, wilde het circus van haat en geweld beslist niet missen: ‘Het lijkt erop dat de Mossad erachter zit.’ Gekker moet het niet worden.
Dat de koranverbranders mensen uit het Midden-Oosten zijn, noopt imams tot ingewikkelde verklaringen. Het zijn geen Europeanen of Israëliërs, toch weten de imams Israël te beschuldigen.
Zweden en Denemarken denken na over verbod
Ook eisen ze een Europees verbod op koranverbrandingen. De eerste Irakees die in Stockholm de Koran openlijk wilde verbranden, voerde een juridisch proces omdat de Zweedse regering het hem had verboden. De Zweedse rechter achtte het verbod in strijd met de wet, dus mocht hij de Koran alsnog verbranden.
De bestorming van de Zweedse ambassade in Bagdad en ernstige dreigementen vanuit Teheran zetten Zweden en Denemarken aan tot debat over een verbod op openbare koranverbrandingen. De Scandinavische regeringen redeneren vanuit een veiligheidsperspectief: de veiligheid van burgers komt in gevaar.
Verbod op koranverbrandingen is juridisch discutabel
Voordat ik inga op de juridische en politieke aspecten van deze zaak, wil ik benadrukken dat ik tegen openbare boekenverbrandingen ben. Ik denk dat de meeste Europeanen dat zijn. Het verbranden van boeken doet ons denken aan duistere machten uit het verleden die onwelgevallige boeken aan het vuur toevertrouwden. Bovendien is het dom. Ideeën verdwijnen niet wanneer boeken worden verbrand. Ideeën bestrijd je met ideeën, niet met vuur of geweld.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout