Vladimir Poetins voortdurende verraad van vriend en vijand zou tot het besef moeten leiden dat zijn woord niets waard is. Wat heeft onderhandelen dan voor zin, vraagt Robbert de Witt zich af.
Het gaat allemaal niet zo vlot als gehoopt, met dat langverwachte tegenoffensief van Oekraïne. Al twee maanden proberen de Oekraïners de Russische bezetters hun land uit te jagen. Het gaat tergend langzaam. Terreinwinst wordt vermeld in honderden meters, soms enkele kilometers. De Oekraïners staan dan ook nog altijd tegenover een enorme overmacht. De Russen hebben zich bovendien diep ingegraven en eindeloze mijnenvelden aangelegd tussen hun stellingen en de oprukkende Oekraïners.
Het gevolg is voorzichtig gemopper in het Westen: wij hebben Kyiv voor miljarden aan moderne wapens gegeven, en toch schiet het niet op. Daarmee groeit de twijfel: kán Oekraïne Rusland eigenlijk wel verslaan? Is het wel zinvol om door te vechten, ten koste van de levens van zo veel mannen? En bovenal: moet er misschien dan toch worden onderhandeld met Vladimir Poetin, om een einde te maken aan die vreselijke oorlog?
Je kunt niet blijven hopen dat Vladimir Poetin vanzelf weggaat
Dat laatste werd geopperd door Emmanuel Macron. De Franse president zei begin van de zomer dat je soms moet praten met de leiders die er op dat moment zijn – je kunt niet blijven hopen dat Poetin vanzelf weggaat.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout